Total Participation Management: Toward Psychological Determinants of Subjective Well-Being at Work

Abstract

Aiming to determine which management practice has the strongest influence on the subjective well-being (SWB) of employees, three workplaces were assessed with reference to different levels of total participation management (TPM), an innovative approach to human resource management. The study examined whether the level of TPM is positively related with SWB, defined according to Diener’s (1984) affective and cognitive facets of work. The psychological explanation of the predicted dependence was the level of satisfaction of three basic needs (autonomy, competence and relatedness) distinguished by Deci and Ryan (2000a). The hypothesis about a positive relationship between SWB and TPM was confirmed. Results indicate that the least participative company has employees with the lowest subjective well-being and with the lowest satisfaction of basic psychological needs.

Szukając odpowiedzi na pytanie, jaki styl zarządzania wpływa przede wszystkim na subiektywny dobrostan (SWB) pracowników, trzy organizacje o różnych poziomach pełnej partycypacji w zarządzaniu (TPM) - innowacyjnego podejście do pracowników będącego zaprzeczeniem podejścia zarządzania zasobami ludzkimi, zostały objęte badaniami. Zbadano, czy poziom TPM jest pozytywnie związany z SWB zdefiniowanym zgodnie z emocjonalnymi i poznawczymi aspektami pracy (Diener, 1984). Psychologicznym wyjaśnieniem przewidywanej zależności miał być poziom zadowolenia z zaspokojenia trzech podstawowych potrzeb (autonomii, kompetencji i powiązania) wyróżnionych przez Deci’ego i Ryan’a (2000a). Hipoteza o pozytywnej relacji SWB i TPM została potwierdzona. Wyniki wskazują, że najmniej partycypacyjna firma zatrudniła pracowników o najniższym subiektywnym dobrostanie oraz z najniższym zaspokojeniu podstawowych potrzeb psychologicznych.