Status cudzoziemców w Polsce na tle uregulowań prawa międzynarodowego

Abstract

Celem niniejszej pracy jest więc ukazania statusu cudzoziemców w Polsce na tle uregulowań prawa międzynarodowego, statusu który rozpoczyna się zaraz po przekroczeniu granicy i jest związany z przebywaniem na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i kończy się wraz z wyjazdem cudzoziemca z Polski. W pierwszej części wyjaśnione zostało pojęcie cudzoziemca i przedstawione akty prawa międzynarodowego dotyczące cudzoziemców. Omówiona została instytucja azylu, statusu uchodźcy, bezpaństwowość oraz formy wydalenia cudzoziemca. W rozdziale drugim przedstawiona została analiza statusu cudzoziemców w Polsce, na podstawie Ustawy o cudzoziemcach z dnia 25 czerwca 1997 r. Jak stanowi ustawa: „cudzoziemcem jest każda osoba nie posiadająca obywatelstwa polskiego”, niezależne od tego czy osoba taka posiada obywatelstwo innego państwa, czy jest bezpaństwowcem. Ustawa ta ustala warunki przekroczenia granicy i warunki udzielania wiz a także nabycia obywatelstwa, uzyskania statusu uchodźcy i azylanta. W rozdziale tym omówione zostały również formy wydalenia cudzoziemca, jak również ekstradycja cudzoziemca z Polski. Ostatni rozdział prezentuje pogłębioną analizę statusu prawnego cudzoziemca w Rzeczypospolitej Polskiej. Ustawa o cudzoziemcach z 1997 r. stanowi, że cudzoziemiec posiada te same obowiązki co obywatel polski, chyba że istnieje przepis, który zezwala na traktowanie cudzoziemca inaczej.