Abstract:
Reforma systemu opieki zdrowotnej wprowadzona w styczniu 1999 roku spowodowała zmianę zasad w funkcjonowaniu wielu zakładów ochrony zdrowia. Przekształcenia opieki zdrowotnej sprawiły, że zakłady te zaczęły między sobą konkurować, efektywnie zarządzać posiadanymi zasobami finansowymi, co miało duży wpływ na poprawę jakości i efektywności ich działania. Praca składa się z pięciu rozdziałów, pierwsze trzy rozdziały tworzą część teoretyczną natomiast rozdział czwarty i piąty to część empiryczna. Rozdział pierwszy odpowiada na pytanie, czym jest medycyna rodzinna, jakie są jej podstawowe elementy instytucjonalne, przedstawia krótki jej zarys historyczny. Celem rozdziału drugiego jest zapoznanie się z prawnymi aspektami dotyczącymi prowadzenia działalności gospodarczej jaką jest prywatna praktyka lekarska. Krótko scharakteryzowano pojęcie praktyki lekarskiej i jej funkcjonowanie. W trzecim rozdziale analizie został poddany opis roli lekarza rodzinnego i zakres jego kompetencji, opis roli pacjenta w zreformowanym systemie polskiej ochrony zdrowia oraz przebieg relacji lekarz rodzinny – pacjent i specyfika tej współpracy. Istnieje kilka określeń lekarza podstawowej opieki zdrowotnej: lekarz rejonowy, lekarz pierwszego kontaktu, lekarz domowy, lekarz POZ, lekarz ogólny oraz lekarz rodzinny. W związku z tą sytuacją Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) zaproponowała przyjęcie jednolitej definicji określającej lekarzy podstawowej opieki zdrowotnej jako lekarzy rodzinnych.
