Star Alliance jako przykład aliansów strategicznych przedsiębiorstw globalnych

Abstract

Celem pracy jest udowodnienie słuszności tezy, że uczestnictwo w prawidłowo zarządzanych aliansach strategicznych jest prawidłową drogą rozwoju przedsiębiorstw globalnych, działających w sektorach o wysokim stopniu zaawansowania technologicznego np. lotnictwie cywilnym. Tezę tę starano się udowodnić dokonując analizy jednego z najpotężniejszych aliansów konkurencyjnych w branży lotniczej – sojuszu Star Alliance, pod kątem jego zasad funkcjonowania, korzyści i zagrożeń, które niesie oraz prognoz dotyczących jego przyszłych kierunków rozwoju. Ponadto, badanie aliansów strategicznych i możliwości jakie niosą swoim uczestnikom w zakresie wzrostu i rozwoju oparto o wybrane teoretyczne koncepcje, opisujące to zjawisko. Założeniem teoretycznej części pracy jest przybliżenie zjawiska aliansów pomiędzy przedsiębiorstwami konkurencyjnymi i przedstawienie ich roli we współczesnym zarządzaniu, zidentyfikowanie różnorodnych koncepcji określających ich charakter i metody zarządzania nimi oraz dokonanie ich oceny w kontekście szans, jakie dają przedsiębiorstwom w nich partycypującym na zwiększenie ich możliwości rozwojowych. W pracy oparto się na analizie polsko i obcojęzycznych publikacji ekonomicznych zajmujących się tematem oraz opracowaniu danych udostępnionych przez organizację Star Alliance. Praca składa się z dwóch części: teoretycznej, która obejmuje dwa rozdziały, oraz opisu przypadku.