Skąd się wzięła wielkanocna pisanka

Abstract

Już w starożytności jajko było przedmiotem kultu. Symbolizowało świat, płodność, zdrowie i szczęście. Uważano, że jest ono początkiem wszystkiego. Olbrzymie jajko miało wyjść z ust najwyższego Boga. Dlatego też zawieszano jajka u sufitu egipskich świątyń. Było też atrybutem egipskiego boga Ptach, który jako garncarz nadaje kształt światu w formie jaja. Podczas pracy bóg - garncarz stłukł jajo i dlatego nastąpił podział świata. W każdym domu starano się mieć jajo, które miało chronić od nieszczęść i kłopotów. Wiosną jajo zakopywano w ziemię, aby „spotęgować jej urodzajność”. Ten rytuał miał gwarantować lepsze plony. Jajo symbolizowało świat, nadzieję chrześcijańską, nadzieję na życie wieczne, narodziny, płodność, początek, praźródło życia, szczęście, zdrowie, zmartwychwstanie, życie duszy po śmierci i błogosławieństwo. Sztuka zdobienia jaj znana była już Słowianom w dziewiątym wieku. Podania i legendy z dziesiątego wieku mówią, iż zwyczaj malowania jajek wielkanocnych wprowadziła święta Magdalena.