Myśl polityczna Juliusza Mieroszewskiego w latach 1968 - 1975

Abstract

Tekst ten jest próba opisania publicystyki Juliusza Mieroszewskiego oraz jego samego. W pracy starano się ukazać Mieroszewskiego z trzech podstawowych perspektyw. Najpierw jako zwykłego człowieka, skromnego, ale też stanowczego w przekonaniach. nie bojącego się ciężkiej pracy. Człowieka, któremu wypadło przeżyć dwie wojny światowe, w jednej nawet czynnie uczestniczył. Patrzył jak jego Ojczyzna traci wolność, którą cieszyła się zaledwie 20 lat. Po wojnie, miał te same problemy, co każdy emigrant. Jednym słowem na pozór zwykły człowiek. Drugą perspektywą jest postrzeganie Mieroszewskiego jako niebagatelnego myśliciela, człowieka nieunikającego trudnych tematów, myślącego nieustannie o tym jak przyczynić się do odzyskania przez Polskę wolności. Był kimś, kto za cenę własnego spokoju, podporządkowuje swoje życie wyższej sprawie. Rezygnuje z wygodnego życia na rzecz tworzenia intelektualnych drogowskazów dla przyszłych pokoleń. Natomiast trzecia perspektywa, w której Mieroszewski, wybiegając swymi koncepcjami w przyszłość, na stałe zapisuje się w polskiej historii jako ten, który dzięki bystrości umysłu był w stanie niemal w stu procentach przewidzieć bieg wydarzeń przyszłych, a tym samym przepowiadać przyszłość. Mieroszewski nie miał rzecz jasna żadnej magicznej kuli czy talii kart. Miał za to coś znacznie cenniejszego, bystry i otwarty umysł oraz odwagę, by pisać o rzeczach, które się innym nie mieściły w głowie. Każda ze wspomnianych perspektyw odnosi się do poszczególnych rozdziałów tej pracy.