Instrumenty pochodne jako instrumenty ograniczające ryzyko walutowe

Abstract

Celem pracy jest oszacowanie ryzyka walutowego eksportera na początku 2009 roku i znalezienie odpowiedzi na pytanie: które z instrumentów pochodnych minimalizują ryzyko najskuteczniej w danych warunkach rynkowych? Pierwsza część pracy podejmuje problematykę ryzyka, jego pojęcie oraz rodzaje występujące w przedsiębiorstwie. Omówione zostały główne rodzaje ryzyka finansowego. W drugiej części omówione zostały pochodne instrumenty finansowe służące do ograniczenia ryzyka cenowego przedsiębiorstw. Część trzecia tej pracy to przybliżenie zagadnienia hedgingu i jego klasyfikacja. W czwartej części autor pracy dokonał obliczenia ryzyka pozycji eksportera spodziewającego się przyszłych przepływów pieniężnych. Opisane zostały podstawowe strategie hedgingowe dla ryzyka walutowego. W badaniach autor udowodnił, że najskuteczniejszym instrumentem ograniczającym ryzyko walutowe jest kontrakt terminowy. Opisany został także problem toksycznych opcji, pokazujący jak duże straty mogą ponieść inwestorzy przez zły dobór instrumentów pochodnych. Analiza przypadku podsumowana została raportem Komisji Nadzoru Finansowego, z którego wynika, że 20% inwestujących w instrumenty pochodne robi to błędnie (spekulanci) bądź niedokładnie (wielkość kontraktów przewyższa wpływy). Zarządzanie ryzykiem odgrywa znaczącą rolę we właściwym kierowaniu firmą. Im większe przedsiębiorstwo tym większy nacisk położony powinien być na wykwalifikowaną kadrę zajmującą się rozpoznawaniem i minimalizacją ryzyka.