Osoby niepełnosprawne jako podmiot szczególnej troski w polityce socjalnej krajów członkowskich Unii Europejskiej

Abstract

Problematyka zasygnalizowana w tytule niniejszej pracy jest bardzo aktualna i cieszy się dużym zainteresowaniem społecznym. W opracowaniu znajdą się, m.in. informacje o tym, jak ewoluowała polityka społeczna Unii Europejskiej, jakie instytucje odpowiedzialne są za jej realizację na poziomie Unii oraz w Polsce, jaki jest jej dorobek i perspektywy rozwoju. W pracy znajduje się wyjaśnienie uwarunkowań polityki socjalnej Unii Europejskiej, określenie głównych obszarów jej zainteresowania, wskazanie głównych mechanizmów i środków służących realizacji tejże polityki w odniesieniu do osób niepełnosprawnych, a także próba określenia jej znaczenia w szeroko pojmowanym wsparciu tej specyficznej grupy społecznej w ramach innych polityk. Opracowanie ukazuje znaczący dorobek wspólnotowy w dziedzinie pomocy osobom niepełnosprawnym, a także przybliża działania państw członkowskich na rzecz rozwiązywania niektórych kwestii społecznych w odniesieniu do tych osób. Zasadniczym celem pracy jest wykazanie słuszności założonej wstępnie hipotezy, mówiącej o tym, że w polityce społecznej Unii Europejskiej osoby niepełnosprawne są grupą szczególnie chronioną, mimo iż narodowe regulacje w tym zakresie różnią się od siebie, stąd trudno mówić o istnieniu w chwili obecnej ujednoliconego, spójnego systemu ochrony osób niepełnosprawnych na obszarze całej Wspólnoty. Reasumując przyszłość wspólnotowej polityki społecznej jest już chyba wyznaczona i odbywać się będzie w warunkach bliższej współpracy Międzynarodowej Organizacji Pracy, Rady Europy i Unii Europejskiej, organizacji ustalających europejskie standardy zabezpieczenia społecznego.