Abstract:
Celem pracy jest zbadanie problemów polskiego sektora stoczniowego oraz udzielenie odpowiedzi na główne pytania i hipotezy badawcze: • Dlaczego sektor państwowy budowy statków w Polsce uległ likwidacji? • Jakie błędy popełniono w trakcie restrukturyzacji tego sektora i czy w ogóle do niej doszło? • Czy pomoc publiczna udzielona stoczniom była wykorzystywana w sposób racjonalny i efektywny • Dlaczego Komisja Europejska nakazała zwrócić udzieloną pomoc publiczną? • Dlaczego stocznie były źle zarządzane i gdzie popełniono błędy? • Czy sektor stoczniowy to sektor wrażliwy i dlaczego? Hipotezy badawcze: • Efektywność wykorzystania pomocy publicznej w procesach restrukturyzacji polskich stoczni jest dramatycznie niska. • Pomoc publiczna udzielana na badania i rozwój, nowe technologie przyniosłaby zdecydowanie lepsze efekty niż pomoc na ratowanie i restrukturyzację. • Pomoc publiczna byłaby efektywniej wykorzystana, gdyby stocznie były wcześniej sprywatyzowane. Przy opracowaniu tematu wykorzystane zostały: ustawa kompensacyjna (stoczniowa), decyzje Komisji Europejskiej odnośnie polskich stoczni, raport sporządzony przez Najwyższą Izbę Kontroli dotyczący wykorzystania pomocy publicznej i ocenę działań Agencji Rozwoju Przemysłu i Ministerstwa Skarbu Państwa oraz podstawowe dane ekonomiczne na temat sektora. Przedstawione hipotezy badawcze okazały się słuszne i trafne, ponieważ obrazują problematykę działalności morskich stoczni produkcyjnych w Polsce. Gdyby stocznie zostały sprywatyzowane przed wejściem Polski do UE, to my jako społeczeństwo nie ponieślibyśmy tych ogromnych kosztów restrukturyzacji, udzielania pomocy publicznej oraz kompensacji.