Stres organizacyjny jako element utrudniający zarządzanie instytucją resocjalizacyjną

Abstract

Celem pracy jest przedstawienie problematyki stresu organizacyjnego jako elementu utrudniającego zarządzanie instytucją resocjalizacyjną na przykładzie Zakładu Karnego w Tarnowie. Praca składa się z trzech rozdziałów. W pierwszym rozdziale omówiono w skrócie zagadnienie stresu. W drugim rozdziale przedstawiono pojęcie resocjalizacji i scharakteryzowano instytucje resocjalizacyjne. W ostatnim rozdziale przedstawiono analizę badań ankietowych. Celem teoretyczno-poznawczym niniejszej pracy była analiza literatury dotyczącej stresu oraz problematyki resocjalizacji. Celem praktyczno-wdrożeniowym ustalenie zależności pomiędzy sytuacjami stresowymi i ich wpływem na pracę funkcjonariuszy Służby Więziennej w Tarnowie. W pracy postawiono następujące hipotezy: H1: Praca funkcjonariusza więziennego jest bardzo stresująca. H2: Najbardziej stresujący jest kontakt z podwładnymi. H3: Najbardziej niekorzystnym skutkiem stresu w pracy funkcjonariusza SB jest zwolnienie się z pracy. H4: W zakładzie karnym w Tarnowie korzysta się z programu zarządzania stresem. Metodą badawczą wykorzystaną w pracy był sondaż diagnostyczny jako technikę zastosowano ankietę. Badania przeprowadzono w Zakładzie Karnym w Tarnowie w czerwcu 2010 r., wśród 30 funkcjonariuszy. Podsumowując analizę badań i założonych hipotez można wysnuć wnioski: - praca funkcjonariusza więziennego jest bardzo stresująca, - poziom stresu w pracy funkcjonariusza SB jest bardzo wysoki, - najbardziej stresujący jest kontakt z podwładnymi, - największym skutkiem stresu w pracy funkcjonariusza SB jest zwolnienie się z pracy, - w zakładzie karnym w Tarnowie korzysta się z programu zarządzania stresem.