Analiza efektywności wybranych funduszy inwestycyjnych na tle inwestycji replikującej indeks WIG20

Abstract

Celem pracy jest wykazanie, iż fundusze inwestycyjne stosujące jako benchmark mniejsze z indeksów, w tym przypadku indeks WIG20, nie mogą być efektywne. Tym samym inwestor indywidualny byłby w stanie uzyskać lepsze wyniki samodzielnie inwestując swoje pieniądze. W celu potwierdzenia tej tezy przeanalizowane zostanie dokładnie na czym polega i co zapewnia inwestorowi wspólne inwestowanie, z jakimi kosztami i korzyściami jest ono powiązane (Rozdział 2), jak rozwijały się i jak działają dziś fundusze inwestycyjne w Polsce (Rozdział 3), by w końcu samodzielnie zainwestować kapitał (Rozdział 4). W rozdziale piątym przedstawione zostaną dostępne metody replikacji indeksu, a następnie przy pomocy jednej z nich przeprowadzona zostanie symulacja, która dokona inwestycji w oparciu o akcje pięciu największych spółek WIG20 w siedmiu horyzontach czasowych (lata 2004-2008). Do budowy portfela inwestycyjnego oraz jego systematycznej analizy wykorzystamy „Miarę Średniego Odchylenia Bezwzględnego” określoną jako Mean Absolute Deviation Model (MAD). Sprawdzimy tym samym czy wybrane fundusze okażą się na tyle nieefektywne, iż wystarczy jedynie odwzorować zmiany indeksu na którym się opierają, by uzyskać podobne zyski jak zarządzający nimi i opłacani przez inwestorów profesjonaliści. W kolejnej części niniejszej pracy (Rozdział 6) nastąpi porównania obu strategii. Przeprowadzone analizy potwierdziły przedstawione we wstępie zastrzeżenia i wątpliwości co do opłacalności wybranych funduszy.