Możliwości zastosowania modelu Sharpe'a do optymalizacji portfela papierów wartościowych notowanych na Giełdzie Papierów Wartościowych w Warszawie

Abstract

Od czasów, kiedy Fenicjanie wynaleźli pieniądz, człowiek usilnie dąży do jego pomnażania. Dokonuje tego poprzez lokowanie swojego kapitału w przedsięwzięcia, które zapewnią mu satysfakcjonującą stopę zwrotu przy akceptowalnym ryzyku. Powstanie rynku papierów wartościowych stworzyło możliwości inwestowania w akcje notowanych na giełdzie przedsiębiorstw. Następstwem zaistniałej sytuacji były narodziny instytucji finansowych, które oferują prywatnym inwestorom profesjonalne zarządzanie powierzonym kapitałem. Obrót akcjami obarczony jest dużym ryzykiem. Dlatego kwintesencją inwestowania na giełdzie jest odpowiedni wybór i dywersyfikacja papierów wartościowych wchodzących w skład portfela inwestora prywatnego lub instytucyjnego. Fundusze powiernicze i emerytalne coraz częściej inwestują w portfele, które są ważone kapitalizacjami rynkowymi. Źródłem takiego stanu rzeczy jest przeświadczenie o efektywności wspomnianych portfeli oraz przekonanie, iż konstrukcja koszyka akcji o wyższej stopie zwrotu przy podobnym ryzyku jest niezwykle skomplikowanym zadaniem. Celem niniejszej pracy jest weryfikacja następującej tezy: czy wykorzystując analizę portfelową, a w szczególności metodę opracowaną przez noblistę Williama F. Sharpe’a, można skonstruować portfel akcji, który będzie efektywniejszy od portfela ważonego kapitalizacjami rynkowymi. Badania przeprowadzono w oparciu o spółki notowane na Giełdzie Papierów Wartościowych w Warszawie w okresie od stycznia 1996r. do kwietnia 2000r.