Abstract:
Rynek telekomunikacyjny w Polsce został uwolniony stosunkowo niedawno. Jeszcze dziesięć lat temu był tylko jeden podmiot świadczący usługi telekomunikacyjne a mianowicie Telekomunikacja Polska S.A., który dyktował koszty połączeń. Dziś wygląda to zupełnie inaczej. Na rynku działają już niezależni operatorzy telekomunikacyjni, którzy chcąc skutecznie konkurować ponoszą znaczne nakłady inwestycyjne. Część z tych nakładów była ponoszona na opłaty koncesyjne. Obecnie każdy klient Telekomunikacji Polskiej S.A. może wybrać usługi alternatywnych operatorów telekomunikacyjnych. Wystarczy podpisać umowę, aby nie zmieniając numeru telefonu móc wykonywać tańsze połączenia telefoniczne. Konkurencja na rynku połączeń stacjonarnych, głównie na obszarze połączeń międzymiastowych, międzynarodowych oraz do sieci komórkowych spowodowała już spadek cen usług telekomunikacyjnych. Presja obniżki cen wywierana na największych rynkowych graczy stale rośnie. Najwięcej do stracenia ma Telekomunikacja Polska S.A., która z roku na rok ma coraz mniejszy udział w rynku, jednak jej pozycja jest wciąż zbyt silna, aby można było mówić o rywalu, który mógłby jej zagrozić.
W przeciwieństwie do telefonii stacjonarnej, w zakresie telefonii ruchomej można mówić o pełnej liberalizacji polskiego rynku. Telefonia komórkowa stała się poważną konkurencją dla telefonii stacjonarnej. Operatorzy komórkowi wykorzystując duże zapotrzebowanie Polaków na usługi telefoniczne, potrafili zdobyć znaczny udział w rynku i wykreować nowy model komunikacji. Zauważalnym jest fakt, że coraz więcej osób rezygnuje z telefonu stacjonarnego na korzyść telefonii przenośnej. Masowa "migracja" abonentów z telefonii stacjonarnej na komórkową wydaje się być jednak odległą perspektywą.
Celem tej pracy jest ocena możliwości realizacji przewagi przez firmy działające na polskim rynku usług telefonicznych.
