Frekwencja wyborcza polskiego społeczeństwa po 1989 roku

Abstract

Zasadniczym celem pracy jest przedstawienie poziomu zaangażowania obywateli Polski w wybory po 1989 roku poprzez analizę przeszło 20 ostatnich lat działania systemu demokratycznego w Polsce. Partycypację polityczną, inaczej mówiąc uczestnictwo obywateli w procesie politycznym, analizowano z punktu widzenia poziomu frekwencji wyborczej. Analizie poddawane jest uczestnictwo w wyborach prezydenckich, w wyborach parlamentarnych oraz w wyborach do Parlamentu Europejskiego. Obok celu pracy, niezmiernie ważnym ogniwem postępowania badawczego jest sformułowanie problemu badawczego. W pracy analizowano poziom uczestnictwa wyborczego polskiego społeczeństwa skupiając się na następującym problemie: Czy Polacy potrafią korzystać z dobrodziejstwa demokracji, jakim jest możliwość brania udziału w wyborach? W odniesieniu do przedstawionego problemu badawczego, postawiono hipotezę, iż Polacy nie potrafią korzystać z dobrodziejstwa, jakim jest możliwość brania udziału w wyborach. Na potrzeby niniejszej pracy połączono metodologię ilościową, dającą możliwość określenia poziomu frekwencji wyborczej, z metodologią jakościową, dającą możliwość dokładniejszego zrozumienia motywów działania społeczeństwa. Analiza zebranego materiału badawczego jednoznacznie wskazuje, że duży odsetek Polaków nie dostrzega możliwości, jakie daje im demokracja, tak więc hipotezę można uznać za pozytywnie zweryfikowaną. Zamiast czynnego udziału Polaków w życiu publicznym, obserwujemy brak zaangażowania obywatelskiego i niechęć do współdecydowania o losach kraju. Jest to zjawisko widoczne już od pierwszej połowy lat 90.