Reformy polityczne w okupowanej Japonii w latach 1945-1952

Abstract

Japonia jest krajem, który zachwyca. Barwna kultura od teatru kabuki po coniedzielny karnawał kosupuru, potężna gospodarka ściśle powiązana z polityką, burzliwa historia z silnym nacjonalistycznym akcentem, społeczeństwo pędzące za wszystkim, co nowe, a jednocześnie wierne tradycjom. Wszystko to składa się na obraz, wciąż bardzo egzotycznej i niezrozumiałej dla wielu Japonii. Kraj Kwitnącej Wiśni nazywany jest demokracją. Nie jest to dla kraju azjatyckiego o wyraźnych wpływach konfucjanizmu, z wielowiekowym ustrojem cesarskim, naturalny system polityczny. Praca ma na celu analizę reform politycznych w okupowanej Japonii w latach 1945-1952. Przedstawiono historyczne uwarunkowania wydarzeń, które miały miejsce po II Wojnie Światowej. Zawarto opisy Ery Meiji – okresu, w którym Japonia otworzyła się na świat i zmieniała na wzór zachodni, okresu Taisho, kiedy to rosną tendencje narodowe, a także części okresu Schowa, w którym Japonia staje się w krótkim czasie imperium, które ulega zniszczeniu w 1945r. Przedstawiono opis działań Amerykanów w czasie pierwszego etapu jednostronnej okupacji Japonii (1945-1947), a także skutki przeprowadzanych w tym czasie reform politycznych. Zaprezentowano drugi okres okupacji, który rozpoczyna się w roku 1948 – dokonano charakterystyki tego okresu oraz porównano go z okresem lat 1945-1947.