Neokonserwatyści a polityka zagraniczna USA w nowym wieku

Abstract

Mówi się o nich, że stanowią wąską grupę intelektualistów, która po 11 września 2001 roku „porwała” amerykańską politykę zagraniczną. Twierdzi się, że ich poglądy są żywcem wzięte z okresu Zimnej Wojny, a zatem, iż są one (przynajmniej z dzisiejszej perspektywy) archaiczne, zupełnie nie przystające do skomplikowanej problematyki świata współczesnego. Rzekomo charakterystyczny jest dla owej grupy – tu w obiegowych opiniach brak już logicznej spójności – bądź to pełen patosu moralizm oraz retoryka bardziej katechizmowa niż sensu stricte polityczna, bądź też cynizm połączony z tak oczywistym i bezwzględnym wprowadzaniem w życie zasad realpolitik, jak w żadnym innym intelektualnym środowisku. Dla niektórych wreszcie, stanowią grupę niebezpiecznych intelektualistów, oderwanych od głównego nurtu amerykańskiej polityki zagranicznej, nie uczestniczącą tak naprawdę w publicznej debacie próbującej kształtować wizję owej polityki. Słowem, dla niektórych stanowią po prostu grupę oczytanych fundamentalistów chcących rozbudowywać „amerykańskie imperium”. Według autora niniejszej pracy celem dogłębnego zrozumienia tematu konieczne jest w pierwszym rzędzie przeprowadzenie analizy zjawiska neokonserwatyzmu w perspektywie historycznej. W wyniku wnikliwej analizy, autor wyciąga syntetyczne wnioski z przeprowadzonych na przestrzeni czasu rozważań. Określa na czym polegała istota neokonserwatyzmu w jego aspekcie historycznym oraz na czym polega ona dzisiaj. Wyjaśnić, na ile istotne dla kształtu współczesnej polityki zagranicznej USA pozostają wpływy interesującego nas tu środowiska oraz czy i jak wyglądają perspektywy utrzymania (poszerzenia?) tych wpływów w przyszłości.