Procedura zarządzania jakością ISO 9001:2000 narzędziem menedżera ochrony zdrowia w efektywnym kierowaniu zakładem opieki zdrowotnej na przykładzie Szpitala Powiatowego w Limanowej

Abstract

Problemy związane z funkcjonowaniem zakładów opieki zdrowotnej są niewątpliwie jednym z najczęściej pojawiających się tematów, które budzą niezadowolenie społeczeństwa. Menedżerowie zarządzający placówkami medycznymi dokładają więc wszelkich starań, by dobrze prosperować w trudnych warunkach politycznych, gospodarczych, socjologicznych i technologicznych. Aby społeczeństwo czyli odbiorcy usług medycznych postrzegali daną placówkę jako wiarygodną, należy dokładnie określić strategię rozwoju i odpowiednio wyznaczyć cele dla zbudowania takiego systemu, dzięki któremu można by było osiągać zaplanowane wyniki. W obecnych czasach nie można działać spontanicznie i nieprzewidzianie. Planowego działania wymaga również norma ISO 9001:2000. Prawdą jest, że realizację planów placówek zdrowotnych utrudnia niestabilna sytuacja zewnętrzna. Nie jest to jednak największe źródło niepowodzeń. Często przyczyna tkwi w złej organizacji wewnętrznej. Jednym z pomysłów na usprawnienie opieki zdrowotnej jest urynkowienie sektora. Rynek wymusi mechanizm efektywnego gospodarowania zasobami poszczególnych placówek, a pojawiająca się konkurencja pozwoli przetrwać tylko najlepszym. Wówczas to właśnie klient zdecyduje, która placówka będzie dla niego pracowała. Sam Walton powiedział: „Jest tylko jeden Szef – Klient. On może zwolnić każdego w firmie, od Prezesa w dół, wydając swoje pieniądze gdzie indziej”. Słowa te bardzo znacząco podkreślają rolę klienta (pacjenta) dla każdej organizacji, również i placówki ochrony zdrowia. Nie można pozyskać i trzymać klienta bez utrzymania usług na odpowiednim poziomie. To jakość usług jest czynnikiem decydującym o ilości klientów. Analizując łańcuch przyczynowo-skutkowy można dojść do wniosku, że dla zakładu opieki zdrowotnej posiadanie statusu organizacji spełniającej wymagania normy ISO 9001:2000 to już nie tylko moda, ale konieczność.