Zreformowany system ubezpieczeń społecznych w kontekście integracji z Unią Europejską

Abstract

Ubezpieczenia społeczne można określić jako formę zabezpieczenia się poszczególnych osób od wystąpienia konkretnych rodzajów ryzyka życiowego, jako przykład można tu wymienić np. choroby, śmierć, kalectwo. Ubezpieczenia są oparte na technice ubezpieczeniowej, która zakłada gromadzenie środków na określonych funduszach przez ludzi narażonych na określone rodzaje ryzyka. Wymienione tu środki są płacone przez pracowników i pracodawców z przeznaczeniem na pokrycie wydatków i strat wynikających ze zdarzeń losowych. To, jaka jest wysokość składek uzależnione jest od wysokości zarobków ubezpieczonego oraz od ryzyka wystąpienia zdarzenia losowego dla całej populacji ubezpieczonych w danym okresie. Z dniem 1 stycznia 1999r. weszły w życie dwie wielkie reformy w sferze zabezpieczenia społecznego w Polsce: - reforma systemu ochrony zdrowia - reforma systemu ubezpieczeń społecznych Wprowadzenie nowego systemu ubezpieczeń społecznych, jego analiza i porównanie z systemami zabezpieczenia społecznego w innych krajach są głównym tematem pracy. W niniejszej pracy omówiono także proces dostosowania systemu ubezpieczeń do wymogów Unii Europejskiej. Niniejsza praca poświęcona jest tematowi ubezpieczeń społecznych w Polsce, głównie skupia się na analizie nowego systemu świadczeń emerytalnych oraz dostosowaniu systemu do wymogów Unii Europejskiej.