Znaczenie dochodów własnych w finansowaniu jednostek samorządu terytorialnego na przykładzie Tarnowa - miasta na prawach powiatu

Abstract

Zmiany ustrojowe w Polsce zapoczątkowane na przełomie lat 80 i 90- tych XX wieku przyniosły częściową reformę samorządu terytorialnego. Od tego czasu można mówić o budowaniu systemu finansów samorządowych, który mimo, że trwa już przeszło dziesięć lat nie został jeszcze zakończony. Jednak przełomowym momentem był rok 1999, w którym, w wyniku kolejnej reformy administracyjnej został wprowadzony samorząd powiatowy i samorząd województwa. Efektem tej reformy było powstanie 16 stosunkowo dużych województw, 308 powiatów ziemskich oraz nadanie 65 miastom statusu miast na prawach powiatu (powiaty grodzkie), które łączą w sobie prawa powiatowe i prawa gminne. Najistotniejszym i chyba budzącym najwięcej kontrowersji elementem reformy z roku 1998 była reforma powiatowa. Celem jej autorów była próba zbudowania jednolitej, ponadgminnej struktury, która przejęłaby od organów administracji rządowej wszystkie zadania i kompetencje, które wiążą się z zaspokajaniem potrzeb wspólnot lokalnych. Reforma ta uruchomiła długi i skomplikowany proces zmian na szczeblu terenowym; począwszy od budowy własnego aparatu administracyjnego, zmian kompetencyjnych jednostek terenowych, majątkowych, a na finansowych skończywszy. Celem tej pracy jest przedstawienie problematyki finansów miast na prawach powiatu, ze szczególnym naciskiem na pojecie dochodów własnych oraz roli jaką pełnią one w finansowaniu tej jednostki samorządu terytorialnego.