Prezydentura Lecha Kaczyńskiego w świetle teorii przywództwa politycznego. Próba analizy

Abstract

Niniejsza praca jest próbą analizy prezydentury Lecha Kaczyńskiego w świetle teorii przywództwa politycznego. Celem tego opracowania jest więc nie tylko redefinicja pojęć związanych z przywództwem politycznym, ale też zebranie i uporządkowanie wiedzy dotyczącej prezydenta Kaczyńskiego oraz analiza wybranych wątków jego prezydentury. Praca niniejsza wypływa z chęci podsumowania tego, co dotychczas napisane zostało o Lechu Kaczyńskim oraz spojrzenia na tego polityka przez pryzmat teorii przywództwa. Nie postawiono bowiem dotychczas pytań o charakter i jakość jego przywództwa politycznego, mimo, iż choćby z racji zajmowanego stanowiska, wielokrotnie określany był mianem przywódcy. Podstawową tezą niniejszych rozważań uczyniono stwierdzenie, że Lech Kaczyński, prezydent, był przywódcą politycznym, a nie tylko pełniącym najwyższą funkcję w kraju jedynie zwykłym politykiem, że w jego działaniach można dopatrzyć się cech charakteryzujących polityczne przywództwo. Praca w obszerny sposób przybliża postać Lecha Kaczyńskiego, od pochodzenia poprzez wykształcenie, opis rozwoju kariery politycznej, aż do objęcia urzędu prezydenta Polski. Aby zweryfikować postawioną hipotezę dokonano analizy dostępnej literatury i artykułów prasowych.