Analiza i ocena metod zwalczania bezrobocia w powiecie tarnowskim

Abstract

Proces transformacji ustrojowej związany jest ze zmianami dokonującymi się równocześnie w wielu dziedzinach. Obok licznych następstw pozytywnych, zmiany te wywołały również skutki niepożądane. W związku z tym pojawienie się pewnych negatywnych zjawisk było nieuniknione. Radykalnie pogorszyła się sytuacja na rynku pracy. W warunkach niestabilności rządów, braku należytego rozeznania sytuacji, niedostatku kapitału bezrobocie stało się procesem narastającym żywiołowo. Proces ten obejmował szereg problemów natury ekonomicznej, społecznej i prawnej w skali indywidualnej, regionalnej i ogólnokrajowej. Stwarzał on ciężką sytuację osobom, które utraciły pracę lub też miały trudności ze znalezieniem zatrudnienia. Utrzymujące się bezrobocie stanowiło jedno z największych zagrożeń dla naszego kraju. Powszechnie uważano, że brak pracy jest zjawiskiem do którego nie wolno dopuszczać. W zwalczaniu bezrobocia w okresie transformacji państwu przypadała szczególna rola - stosując rozwiązania eliminujące brak efektywności i pobudzające rozwój gospodarczy musiało zarazem starać się minimalizować społeczne koszty przekształceń. Od państwa oczekiwano aktywnej polityki zwalczania bezrobocia i łagodzenia jego skutków, a także udzielenia pomocy osobom, które pracę utraciły poprzez stosowanie pasywnej polityki państwa. Niniejsza praca jest próbą uchwycenia powagi badanego zjawiska, jakim jest bezrobocie na przykładzie powiatu tarnowskiego w okresie 2002-2004.