Opcje realne w wycenie projektów inwestycyjnych polskiego cukrownictwa na przykładzie Cukrowni CEREKIEW

Abstract

Projekty inwestycyjne posiadają dwojaki charakter. W gospodarce rynkowej podmioty gospodarcze, w zależności od działalności, jaką prowadzą inwestować mogą w majątek trwały oraz w papiery wartościowe. Pierwszy typ działalności określa się jako: inwestycje bezpośrednie, natomiast drugi inwestycje pośrednie. Nazewnictwo takie jest w pełni uzasadnione, gdyż inwestycje bezpośrednie bazują na modernizacji oraz udoskonalaniu prowadzonej działalności, a inwestycje pośrednie zakładają zyski z działalności obcych firm i przedsięwzięć gospodarczych, które to mogą mieć różnoraki charakter. Ważne jest tylko to, aby przyniosły zysk oczekiwany przez inwestora. Łatwo zauważyć, że oba rodzaje inwestycji są ze sobą bardzo powiązane, bowiem jeden rodzaj inwestycji może być powodem bezpośrednim drugiego. Inwestycjom bezpośrednim, a w szczególności sposobie określania i mierzenia ich ryzyka zostaną poświęcone dalsze rozdziały tej pracy. Projekt inwestycyjny jest procesem złożonym, szczególnie jeśli chodzi o inwestycje na szeroką skalę, pochłaniającym mnóstwo środków finansowych oraz, w niektórych przypadkach czasu. Inwestor przed podjęciem określonej inwestycji zmuszony jest zazwyczaj do zapoznania się z wynikami wielorakich ekspertyz i analiz, gdyż zawierają one szereg istotnych założeń technicznych i finansowo - ekonomicznych. Do najważniejszych należą: cele inwestowania, przewidywane nakłady niezbędne do realizacji przedsięwzięcia, wielkość i struktura inwestycji, kryteria i metody zastosowane do oceny efektywności inwestycyjnej, harmonogram prac nad projektem, czas jego wdrażania, realizacji. Biorąc pod uwagę powyższe założenia inwestor jest zmuszony dokonać wyboru pomiędzy odrzuceniem projektu lub jego przyjęciem lub też najczęściej spośród kilku przedstawionych wybrać ten, który jego zdaniem jest najbardziej efektywny i ma największe szanse powodzenia. Szanse przetrwania i rozwoju mają te przedsiębiorstwa, które potrafią szybko i trafnie reagować na nieustannie zmieniające się warunki otoczenia, a dynamika zmian tych warunków powoduje, iż konieczne jest nabycie umiejętności zarządzania formami ryzyka, ich przewidywania oraz eliminowania ewentualnych skutków negatywnych. Ryzyko jest naturalną i nieodłączną cechą procesów inwestycyjnych. Niniejsza praca przedstawia zastosowanie opcji realnej jako metody mierzenia ryzyka w planowanych przedsięwzięciach inwestycyjnych. Rezultat działalności inwestora, a więc jego sukces lub porażka, zależą od rozpoznania obecnych oraz przyszłych obszarów niepewności i ryzyka, zwłaszcza w sytuacji długookresowych ocen projektów. Czynniki te determinują bowiem skalę korzyści finansowych inwestora uzyskanych z zaangażowanego przez niego kapitału.