Ratyfikacja umowy międzynarodowej na przykładzie Traktatu ustanawiającego konstytucję dla Europy

WSB-NLU Repository

Show simple item record

dc.contributor.advisor Kowalski, Michał
dc.contributor.author Badowska Weronika
dc.date.accessioned 2014-02-03T14:49:03Z
dc.date.available 2014-02-03T14:49:03Z
dc.date.issued 2006
dc.identifier.uri http://hdl.handle.net/11199/5224
dc.description.abstract Konwencja wiedeńska z 1969 r. o prawie traktatów oraz Konstytucja RP wymieniają umowy międzynarodowe, które muszą podlegać ratyfikacji w prawie polskim, by mogły wejść w życie. Do takich umów zalicza się Traktat ustanawiający konstytucję dla Europy (dalej: TK), który zawiera wymóg ratyfikacyjny tzw. klauzulę ratyfikacyjną. Od momentu uroczystego podpisania TK 29 października 2004 r. w Rzymie, przywódcy państw członkowskich przyjęli na siebie obowiązek przeprowadzenia procesu ratyfikacji w swoich krajach. Sposób ratyfikowania TK nie został w żaden sposób państwom narzucony i zależy jedynie od wymogów konstytucyjnych, procedury prawnej oraz tradycji historycznej danego kraju. Proces ratyfikacji rozpoczął Parlament Europejski, a w dalszej kolejności próbę te podjęły rządy kolejnych państw członkowskich. Niektóre kraje jeszcze w roku 2004 przeprowadziły u siebie proces ratyfikacyjny (Litwa, Węgry), inne w roku następnym (Włochy, Słowenia, Hiszpania, Grecja, Austria, Słowacja, Niemcy, Belgia, Łotwa, Cypr, Malta, Luxemburg, Francja, Holandia). Kolejne ratyfikacje miały miejsce w roku bieżącym (Estonia), ale nadal są i takie kraje, które proces ratyfikacji mają wciąż przed sobą. W czerwcu 2005 r. proces ratyfikacji został wstrzymany wraz z negatywną odpowiedzią Francji i Holandii na przyjęcie dokumentu. Państwa zdecydowały wstrzymać się z kontynuowaniem procesu, aż do momentu wyjaśnienia zaszłej sytuacji. Były to: Dania, Szwecja, Wielka Brytania, Czechy, Finlandia, Portugalia, Irlandia. Polska nie znalazła się w tej grupie, ponieważ w ogóle nie zadecydowała o ostatecznej dacie ani sposobie ewentualnej ratyfikacji. Powstaje zatem pytanie jak będzie wyglądać ratyfikacja TK w Polsce i pozostałych krajach członkowskich, które nadal mają ten proces przed sobą? Być może francuskie i holenderskie „nie” zmieniły bieg wydarzeń w Europie? Czy proces ratyfikacji będzie kontynuowany i czy kolejny „rok refleksji” zachęci do ratyfikowania TK w kolejnych krajach? Co się stanie z unijną konstytucją i jakie będą jej dalsze losy? Niniejsza praca jest próba odpowiedzi na te pytania, które dzisiaj nurtują nie tylko europejskich polityków, ale i wszystkich obywateli UE. pl
dc.language.iso pl pl
dc.rights licencja niewyłączna pl
dc.subject stosunki międzynarodowe pl
dc.subject ratyfikacja umowy międzynarodowej pl
dc.subject rodzaje umów pl
dc.subject referendum ogólnokrajowe pl
dc.subject ratyfikacja Traktatu ustanawiającego konstytucje dla Europy pl
dc.title Ratyfikacja umowy międzynarodowej na przykładzie Traktatu ustanawiającego konstytucję dla Europy pl
dc.title.alternative The Treaty establishing a Constitution for Europe as an example of an international agreement ratification en
dc.type masterThesis pl


Files in this item

This item appears in the following Collection(s)

Show simple item record

Search WSB-NLU Repository


Advanced Search

Browse

My Account

Statistics

Info