Stres menedżerski w środowisku pracy - uwarunkowania psychospołeczne

Abstract

Celem niniejszej pracy jest rozpoznanie w jaki sposób cechy temperamentu oraz cechy osobowościowe menedżera rzutują na skuteczność radzenia sobie z długotrwałym stresem w środowisku pracy. Praca stanowi również próbę zdiagnozowania, które cechy temperamentu oraz cechy osobowości są pożądane, czy wręcz wymagane dla pełnienia funkcji menedżera zarządzającego współczesną organizacją. W pracy przedstawiono problematykę stresu menedżerskiego, jego przyczyny, moderatory, sposoby zmagania się z nim, oraz jego skutki. Omówiono współczesne wyzwania w zarządzaniu organizacją oraz kapitałem ludzkim w warunkach globalizacji. Scharakteryzowano środowisko pracy menedżera oraz przybliżono pełnione przez niego role i wybrane style kierowania. Opisano wpływ temperamentu i cech osobowości menedżera na jego funkcjonowanie w środowisku pracy. Zwrócono uwagę na konieczność przyjmowania przez niego różnych postaw w obliczu ogromnych oczekiwań ze strony przełożonych i podwładnych. Zaprezentowano zależności pomiędzy wrodzonymi cechami temperamentu i wykształconymi cechami osobowości menedżera a jego podatnością na stres. W części empirycznej przedstawiono cel pracy, pytania badawcze, postawiono hipotezy. Scharakteryzowano badaną grupę, opisano zastosowaną metodę badawczą oraz przedstawiono uzyskane wyniki.