Analiza wygranych kampanii prezydenckich w Polsce po 1989 roku

Abstract

Tematem niniejszej pracy jest analiza wybranych kampanii prezydenckich w Polsce po 1989 roku. W pracy chciano skupić się na przedstawieniu kilku czynników, które miały kluczowe znaczenie w osiągnięciu sukcesu wyborczego. Wybory prezydenckie mają wielką wagę, ze względu na fakt, iż w Polsce funkcjonuje system parlamentarny, prezydent zaś pełni władzę wykonawczą. Co więcej, wybory prezydenckie, są jedynymi, kiedy obywatele głosują na konkretnego kandydata. Praca jest podzielona na 4 rozdziały, ma charakter problemowy, uwzględniający element chronologiczny. Analiza obejmuje okres od pierwszych konkurencyjnych wyborów III Rzeczypospolitej, tym samym omijając aspekt prezydentury Wojciecha Jaruzelskiego, do kampanii prezydenckiej, która odbyła się w 2000 roku. Zrezygnowano również z analizowania kampanii wyborczej w 2005 roku, gdyż dystans czasowy dzielący badaczy od momentu sprawowania funkcji prezydenta przez Lecha Kaczyńskiego jest niewystarczający do podjęcia wiarygodnych i wyczerpujących analiz. Głównym celem pracy było ukazanie ewolucji w prowadzeniu kampanii wyborczej, a główną hipotezą pracy było stwierdzenie, że decydujące znaczenie ma czynnik pozapolityczny. W I rozdziale opisano krótki zarys polskiej demokracji oraz kompetencje prezydenta, w obranym w Polsce modelu ustrojowym. Następnie rozwinięto myśl na temat marketingu politycznego. W II rozdziale pracy przedstawiono kampanię wyborczą Lecha Wałęsy w 1990 roku. Analizując tę kwestię, na początku zaprezentowano krótką informację na temat kandydata. Później starano się pokazać, jak wyglądała organizacja kampanii, wybór sztabu wyborczego oraz kreacja wizerunku kandydata. W kolejnym rozdziale przedstawiono kampanię wyborczą Aleksandra Kwaśniewskiego z 1995 roku. Ostatni rozdział, to analiza kampanii Aleksandra Kwaśniewskiego w 2000 roku oraz krótkie podsumowanie kampanii przeprowadzonych w latach 1990-2000.