W pracy została podjęta próba całościowego i kompleksowego przedstawienia obowiązujących w Polsce metod i procedur egzekucji niespłacanych kredytów bankowych. Celem pracy było nie tylko przedstawienie obowiązujących w tym zakresie metod i procedur egzekucji niespłacanych kredytów, ale również próba odpowiedzi na pytanie jaką skalę i rozmiar ma to zjawisko w naszym kraju, a przede wszystkim na ile istniejące procedury i metody, a także unormowania prawne są skuteczne przy egzekucji kredytów bankowych. Praca ta poprzez kompleksowe usystematyzowanie tej tematyki może stać się pomocna tym wszystkim, którzy mają problem z nieznajomością istniejących obecnie procedur i metod egzekucji niespłacanych kredytów bankowych. Próbę oceny skali i rozmiaru opisywanego zjawiska, a także oceny skuteczności istniejących procedur podjęła się autorka- pracownik Kancelarii Komornika Sądowego w Nowym Sączu. W oparciu o bogatą literaturę z zakresu finansów i bankowości, źródła internetowe, dane statystyczne dotyczące rynku windykacji w Polsce, działalności banków i skali zjawiska, a także własnego doświadczenia w pracy w Kancelarii Komornika Sądowego należy stwierdzić, iż zjawisko niespłacenia kredytów jest zjawiskiem bardzo powszechnym w naszym kraju. O 10% w ciągu kwartału 2010 roku rosły zaległości Polaków z tytułu kredytów konsumpcyjnych i wynosiły one na koniec 2010 roku 20,4 mld złotych. Odsetek zaległości wynosił aż 17,2% kwoty ogółu udzielonych kredytów. Nie lepiej wyglądały zaległości Polaków w spłacaniu zaległości kredytów mieszkaniowych. Na koniec 2010 roku miały wartość 4,92 mld złotych. Z przytoczonych liczb wynika, iż zjawisko niespłacanych kredytów dotyczy dużej części ludności naszego kraju i niestety na razie nie ma szans na poprawę. Powszechność opisywanego zjawiska, które dotyczy już ok. 2 mln osób nie idzie jednak w parze ze skutecznością wynikających z przepisów prawa metod i procedur mających na celu wyegzekwowanie należności z tzw. złych kredytów. Niewydolność sądownictwa i przewlekłość postępowań sądowych, (w tym także w sprawach o nadanie klauzuli wykonalności bankowym tytułom egzekucyjnym), opieszałość i niska efektywność pracy komorników oraz ograniczony dostęp do informacji o dłużniku i jego majątku, w związku z regulacjami dotyczącymi tajemnicy bankowej oraz ochrony danych osobowych to tylko niektóre przyczyny niskiej skuteczności omawianych procedur.
The object of this paper is to show in detail the methods and procedures enforced in Poland, concerning the execution of unpaid bank credits. Furthermore, this work aims to answer several questions - the scale of this phenomenon in our country, and most of all: the effectiveness of law norms in the context of credit executions. Because of the detailed coverage of its subject, this paper maybe helpful to everyone who has trouble understanding the methods and procedures concerning unpaid credit execution. The Author of this work - an employee of the Court Bailiff’s Office in Nowy Sącz – has undertaken the task of evaluating existing procedures. Based upon the study of financial and banking literature, sources from the Internet statistical data concerning the Polish credit recovery market, the scale of this phenomenon and the Author’s own employment at the Bailiff’s Office, it can be concluded that unpaid credits are a fairly widespread occurrence in our country. During the first quarter of 2010, the due of Poles in consumer loans increased by 10% and the amount by the end of that year was: 20,4 billion Zlotys. The number of unpaid credits equals 17,2% of the amount of credits given. Mortgage payments didn’t look any better. By the end of 2010, the dues in that area equaled 4,92 billion Zlotys. The aforementioned figures show that unpaid credits are a problem for a large part of society, and nothing indicates that the situation may change in the near future. This phenomenon is widespread (2 million people, up-to-date). However, this does not mean that lawful methods aimed at ”bad credit” vindication are effective. Some of the causes contributing to such low effectiveness of these procedures maybe: judiciary failure, excessive length of proceedings (including cases where declarations of enforceability for bank enforcement orders are proclaimed), tardiness of bailiffs, and limited access to information about debtors and their money (caused by bank security regulations and protection of personal data).