Abstract:
Działalność inwestycyjna gminy związana jest z tworzeniem infrastruktury niezbędnej do rozwoju gospodarczego i zaspokajania potrzeb w zakresie usług komunalnych. Ponieważ gmina wykonuje określone zadania własne samodzielnie
i według określonych przez siebie priorytetów, ma ona znaczny zakres swobody co do sposobu realizacji zadań i wydatkowania środków. W szczególności dotyczy to zadań inwestycyjnych – organy gminy są bowiem uprawione do wyboru kierunków inwestowania odpowiadających artykułowanym w strategii rozwoju gminy zbiorowym potrzebom wspólnoty lokalnej. Przez inwestycje realizowane przez jednostki samorządu terytorialnego rozumieć należy celowe wydatkowanie kapitału, skierowane na powiększenie korzyści materialnych i niematerialnych wspólnoty samorządowej. Inwestycje dokonywane przez gminy to przede wszystkim inwestycje rzeczowe
o charakterze komunalnym, ograniczające się głównie do infrastruktury i koniecznych modernizacji obiektów użyteczności publicznej (gazociągi, wodociągi, kanalizacje, drogi). Gminna inwestycja infrastrukturalna może być określana jako zastosowanie środków finansowych w celu tworzenia majątku rzeczowego z zakresu podstawowych urządzeń i instytucji usługowych niezbędnych do funkcjonowania gospodarki lokalnej i społeczeństwa na poziomie gminny. Zdolność gmin do inwestowania rozpatrywać można, analizując wydatki majątkowe poniesione w danym roku. Wielkość tych wydatków zależna jest przede wszystkim od wielkości posiadanego budżetu, wielkości wydatków nie inwestycyjnych, wielkości gminy oraz jej położenia, charakteru zadań nałożonych na gminę czy wreszcie zdolności władz lokalnych do pozyskiwania innych środków niż dochody własne. Jednak bez akceptacji ze strony mieszkańców gminy oraz bez zainteresowania ze strony potencjalnych inwestorów nie ma mowy o rozwoju
i zwiększeniu skali dokonywanych projektów. Niniejsza praca ma na celu zbadanie sposobu skutecznego przygotowania inwestycji do jej realizacji, tak aby przyniosła zamierzone efekty.