Mechanizmy kwotowe jako forma aktywizacji kobiet na arenie politycznej oraz rola ordynacji wyborczej w ich implementacji

Abstract

Praca opisuje mechanizmy kwotowe w polityce, które przy uwzględnieniu czynników instytucjonalnych i pozainstytucjonalnych mogą doprowadzić do zwiększenia partycypacji kobiet na arenie politycznej. Tezy, które starano się potwierdzić w pracy są dwie. Na przykładzie wybranych przypadków udowodniono, że mechanizmy typu kwotowego czy parytetowego są skutecznym środkiem do stopniowego wzrostu partycypacji kobiet. Podczas pisania pracy kluczowy wydał mi się czynnik ordynacji wyborczej i jej współgranie z rozwiązaniem kwotowym, wskutek czego, postaram się udowodnić na podstawie badań, że ordynacja proporcjonalna pełni decydującą rolę w efektywnej implementacji parytetu. Pracę podzielono na trzy rozdziały. Rozdział pierwszy przedstawia ogólny zarys rodzajów rozwiązań kwotowych (3 typy). Przedstawia również uzasadnienie ich stosowania oraz rolę danego typu ordynacji wyborczej w procesie „współpracy” z mechanizmem kwotowym. Rozdział drugi jest rozdziałem praktycznym, w którym pokusiłam się o przeanalizowanie trzech przypadków implementacji kwoty na przykładzie trzech państw – Francji, Szwecji oraz Belgii. Rozdział ostatni jest skoncentrowany na rozwiązaniach zastosowanych w Polsce i implementacji pierwszego mechanizmu mającego „wesprzeć” kobiety w kandydowaniu z list wyborczych – czyli mechanizmu pozycjonowania oraz co najważniejsze na analizie podpisanej przez prezydenta Komorowskiego ustawy parytetowej (ustawa z dnia 5 stycznia 2011 r.), gwarantującej nie mniej niż 35% kobiet i mężczyzn na liście wyborczej (gender neutral quota).