Sytuacja mniejszości narodowych w wybranych państwach Europy Środkowo-Wschodniej

Abstract

Niniejsza praca poświęcona jest zagadnieniom mniejszości narodowych w krajach Europy Środkowo-Wschodniej. Rozwiązania dotyczące kwestii mniejszości tam istniejących, nie są identyczne. Najbardziej restrykcyjne ustawodawstwo zastosowały kraje byłego Związku Radzieckiego, które tak jak Łotwa, czy Estonia, mając na względzie dobro własnych obywateli oraz ponad pięćdziesięcioletni okres radzieckiej okupacji, pragnęły odcięcia się od Rosji poprzez dążenie do ujednolicenia narodowej struktury etnicznej. Związane jest to z zastosowaniem szeroko rozumianej polityki asymilacyjnej, która ma na celu bądź to przyjęcia przez rosyjskojęzyczną mniejszość warunków panujących w owych krajach i stania się ich obywatelami, bądź też ich powrót do Rosji. Poczucie zagrożenia własnej egzystencji nie ominęło również Litwy, na której terenie znajduje się znaczna liczba polskiej mniejszości narodowej. Litwini powiązani od wieków historycznymi uwarunkowaniami z polskimi obywatelami swe postępowanie uzasadniają nie tylko krzywdami, jakie dotykały ich przez wieki ze strony Polaków, ale również tym, że jeżeli ulegną polskim żądaniom mogą utracić tereny, na których polska mniejszość stanowi dominującą nację. W pracy poruszone zostały przede wszystkim kwestie, wokół których najczęściej pojawiają się spory i konflikty. Dotyczy to przede wszystkim uwarunkowań politycznych (wszelkiego rodzaju ustawy i prawa) oraz poziomu zorganizowania mniejszości narodowych.