Rynek pracy w Polsce na tle innych krajów europejskich

Abstract

Na skutek polskiej transformacji systemowej, zapoczątkowanej na przełomie 1989 r. i 1990 r. rynek pracy uległ istotnym przekształceniom. Praca stała się „towarem” i podlega prawom rynkowym. Rynek pracy z rynku pracowników przekształcił się w rynek pracodawców. Sytuację, która występowała w latach siedemdziesiątych i osiemdziesiątych, charakteryzującą się występowaniem stałego niedoboru pracowników, zastąpiła nowa, cechująca się nadmiarem rąk do pracy. Kolejnym wyzwaniem jakie polski rynek pracy musiał podjąć po 1 maja 2004 roku było dostosowanie się do wymogów europejskich. Celem niniejszej pracy jest przedstawienie problemów polskiego rynku pracy na tle krajów Unii Europejskiej. W pracy przedstawiono charakterystykę polskiego rynku pracy, z uwzględnieniem wielkości zasobów siły roboczej, bezrobocia (w tym osobno bezrobocia kobiet i bezrobocia młodzieży), tematyki pośrednictwa pracy w Polsce, wdrażania pracy tymczasowej i telepracy oraz polityki polskiego rynku pracy. Opisano europejski rynek pracy, ze szczególnym zwróceniem uwagi na problematykę uregulowań prawnych rynku pracy w Unii Europejskiej, zatrudnienia i bezrobocia oraz elastycznych form pracy. Dokonano porównania polskiego rynku pracy z rynkami krajów europejskich. Z ogromnego zasobu tej problematyki wybrano tematykę zagadnień ogólnych, migracji zarobkowych i pracy tymczasowej, oraz zwrócono uwagę na potrzebę długookresowej strategii działań.