Rola komunikacji niewerbalnej w kontaktach międzyludzkich na podstawie pracowników Starostwa Powiatowego w Tarnowie

Abstract

Pracę poświęcono problematyce roli jaką odgrywa komunikacja niewerbalna w kontaktach międzyludzkich ze szczególnym wskazaniem na środowisko administracji publicznej. Praca składa się z czterech rozdziałów. Rozdział pierwszy ma charakter wprowadzający, omówione są w nim zagadnienia teoretyczne dotyczące komunikacji, począwszy od słownikowego wyjaśnienia tematu. Następnie omówione są cechy i funkcje komunikacji, z uwzględnieniem funkcji wyróżnionych przez Aldna i Stearnsa. W dalszej części jest przedstawiony i omówiony proces komunikacji wraz z opisem wszystkich wchodzących w jego skład elementów. Ponadto ukazany jest ogólny zarys istoty komunikacji werbalnej i sensu aktów niewerbalnych. Rozdział kończy się na opisie komunikacji w organizacji. W rozdziale drugim przedstawiono elementy składające się na całość pojęcia komunikacji niewerbalnej. Są to kolejno: mimika twarzy, kinezjetyka, proksemika i parajęzyk. Każdy z tych czynników jest opisany w odrębnym podrozdziale. Przy pomocy schematu wyjaśnione zostały strefy dystansu który dzieli współrozmówców w zależności od stopnia zaangażowania emocjonalnego między nimi. Ponadto końcowe rozważania w tym rozdziale stanowi zjawisko parajęzyka, wyszczególnione części składowe tj.: artykulacja mówiąca o sposobie wymowy, tempo wypowiadanych słów, wysokość i natężenie głosu oraz ogony językowe. W trzecim rozdziale mowa o funkcjonowaniu człowieka w relacjach z drugim człowiekiem. Wspomniano przez krótki opis pochodzenie zachowań istniejących we współczesnym społeczeństwie. Następnie omówione zostały rodzaje relacji międzyludzkich, u podstaw stawiając afiliację i zawierające się w niej stosunki społeczne takie jak przyjaźń, związki z krewnymi oraz związki romantyczne. Przedstawiono grupy społeczne w organizacji jakie występują i jakie między członkami takiej grupy zachodzą interakcje. Rozdział czwarty odnosi się do przeprowadzonych badań w formie ankiety. Skoncentrowano uwagę na analizie powyższych czynników komunikacji niewerbalnej w odniesieniu do pracowników sektora administracji publicznej. Ich opis wraz z zastosowaniem przez pracowników administracyjnych poparty jest przeprowadzonymi badaniami w postaci ankiety oraz autopsyjnym doświadczeniem. Istotą tego rozdziału było uzyskanie poparcia bądź obalenie postawionej hipotezy odnoszącej się do roli komunikacji niewerbalnej na jej znaczenie w procesie porozumiewania się.