Poczucie jakości życia u młodzieży nieśmiałej

Abstract

Przedmiotem pracy jest problematyka jakości życia u młodzieży nieśmiałej. Nieśmiałość jest zmienną, która znacząco modyfikuje psychospołeczne funkcjonowanie osób w różnym wieku, w tym szczególnie dzieci i młodzieży. W okresie rozwojowym młodzież poszukuje swojej tożsamości, ma silną potrzebę bliskich kontaktów z innymi oraz potrzebę przynależenia do grupy rówieśniczej. Nieśmiałość uniemożliwia jej zaspokojenie tych podstawowych potrzeb, co skutkuje mniejszym zadowoleniem z własnego życia i mniejszą satysfakcją. Celem pracy jest ujęcie powiązań pomiędzy nieśmiałością a poczuciem jakości życia u młodzieży. Aby osiągnąć zamierzony cel przeprowadzono badania psychologiczne w grupie 175 osób. Wszyscy badani byli uczniami szkół gimnazjalnych a ich wiek zawierał się w przedziale od 13 do 16 lat. Otrzymali oni do wypełnienia baterię testów (Kwestionariusz N. Croziera, Skalę T. Eisenberg, Fabes & Murphy, Wielowymiarową Skalę SŻU Huebner, Skale psychologicznej jakości życia Ryan, Frederick i in. oraz Arkusz Personalny własnej konstrukcji). Analiza statystyczna i psychologiczna materiału empirycznego wskazuje, iż subiektywna ocena poczucia jakości życia młodzieży nieśmiałej jest znacząco niższa od poczucia jakości życia młodzieży nie charakteryzującej się cechą nieśmiałości. Młodzież nieśmiała w mniejszym stopniu doświadcza satysfakcji z życia niż jej nie-nieśmiali rówieśnicy. W mniejszym stopniu czerpie radość z relacji interpersonalnych w rodzinie i grupie rówieśniczej, przy czym jej poczucie własnej wartości jest znacząco niższe niż młodzieży nie-nieśmiałej. Badani przynależący do grupy nieśmiałych, w porównaniu do ich nie-nieśmiałych rówieśników, odznaczają się także znacznie słabszym poczuciem witalności oraz mniejszą energią życiową co po części tłumaczy ich pasywne zachowanie. Rezultaty badań pozwoliły na weryfikację przyjętych w pracy hipotez.

The focal point of the present dissertation is the quality of life among shy adolescents. In essence, shyness is a variable which considerably modifies the psychosocial behaviour of individuals belonging to various age groups, particularly that of children and adolescents. When in the developmental period, adolescents tend to seek their own identity as well as developing a strong need for both establishing close interactions with others and belonging to peer groups. Nonetheless, shyness prevents them from satisfying those primary needs, which results in significantly diminishing one’s contentment as well as life satisfaction. Thus, the aim of the present dissertation was to establish close links between shyness and a sense of well-being among adolescents. In order to do so, psychological research on a group of 175 middle school pupils aged between 13 and 16 was conducted. In the course of the research, a number of psychological tests and questionnaires were constructed and distributed among the adolescents studied. The statistical as well as psychological analysis of the empirical findings arrived at suggests that shy adolescents’ subjective well-being is considerably worse than that of those who are not characterised by any degree of shyness. Moreover, shy adolescents obtain life satisfaction considerably less frequently than their self-assured peers do. They tend to derive significantly less joy from developing interpersonal relationships in their families as well as belonging to peer groups, with their self-esteem being considerably lower than that of confident adolescents. All of the adolescents studied, as opposed to those who are confident and self-assured, are also characterised by a vague sense of vigour and vitality, which partially substantiates their passive behaviour. The findings arrived at facilitated the verification of the hypotheses advanced in the present dissertation.