Biuletyn informacji publicznej jako sposób zarządzania informacją publiczną na poziomie lokalnym

Abstract

Podstawowym celem niniejszej pracy było ukazanie Biuletynu Informacji Publicznej jako narzędzia wykorzystywanego w ujawnianiu informacji publicznej na poziomie lokalnym. Rola biuletynu jako informatora publicznego, jest możliwa dzięki dwóm aktom prawnym, a mianowicie Konstytucji z 2 kwietnia 1997r, oraz ustawie o dostępie do informacji publicznej z 6 września 2001r. Dane akty prawne zagwarantować miały obywatelom dostęp do informacji, o działalności organów państwowych, wgląd w dokumenty urzędowe, a także uczestnictwo w posiedzeniach. Z kolei na organy administracyjne nałożony został obowiązek ujawnienia danych na swój temat. Podstawowym zadaniem biuletynu miało być ułatwienie kontaktu pomiędzy administracją publiczną a obywatelami. Z punktu widzenia obywatela tak szeroko pojęta jawność posiada same zalety. Jednak organy administracyjne nie zawsze podzielają opinie obywateli. Władza nigdy nie przejawiała szczególnego zainteresowania, dzielenia się informacjami na swój temat. Tak więc czy obywatel może być pewny, iż biuletyn zawiera wszelkie informacje odnośnie życia publicznego. Czy też wobec niechęci ze strony organów publicznych, niektóre informacje mogą nie zostać opublikowane w biuletynie. Nasuwa się zatem pytanie czy Biuletyn Informacji Publicznej, jako narzędzie w zarządzaniu informacją publiczną, w pełni spełnia swoją rolę informatora publicznego. Być może jest on nieumiejętnie wykorzystywany przez organy publiczne. Jednak czy dana nieumiejętność nie jest świadoma? Aby odpowiedzieć na dane pytanie, analizie podane zostały dwa biuletyny, Gminy Miasta Tarnowa oraz Urzędu Miejskiego w Tuchowie. Założeniem analizy, było ukazanie czy dostęp do informacji publicznej w biuletynie, jest tak nieograniczony jak zostało to zapisane w aktach prawnych. Jak również czy organy publiczne w pełni wywiązują się obowiązków ustawowo im nałożonych, odnośnie jawności. Biuletyn Informacji Publicznej, powinien być redagowany nie tylko z obowiązków ustawowych, ale również spełniać ważną rolę w zarządzaniu informacją publiczną. Jednak często dochodzi do sytuacji, iż organy publiczne zarządzanie informacją interpretują na swój sposób. Poprzez publikowanie na stronach biuletynu informacji dla nich korzystnych, a z pominięciem niewygodnych danych. W takich przypadkach dostęp do informacji publicznej zaprzecza wszelakim uregulowaniom zawartych w ustawie. A zaniechania przy redagowaniu biuletynu, u obywateli wzbudzają nieprzychylne opinie. Pomimo upływu czasu jawność jak i dostęp do informacji publicznej, wydaje się ciągle nie do zaakceptowania przez organy publiczne. A więc można wysnuć tezę, iż ujawnienie danych nie jest ograniczone od strony prawa, jak chcą niektórzy sądzić, ale przez organy publiczne. Czy zatem zasada jawności jest w pełni realizowana we współczesnym państwie Polskim?