Źródła finansowania działalności kulturalnej na przykładzie Centrum Kultury w Krynicy Zdroju

Abstract

Budżet państwa jest mocno ograniczony, a zobowiązania rządu i potrzeby zgłaszane przez różne grupy społeczne i różne sektory gospodarki nie mają końca. Dlatego też jednostki działalności kulturalnej są zmuszone szukać innych, poza dotacjami, źródeł finansowania. Pojawia się zasadnicze pytanie, czy w przypadku niewystarczających środków płynących z budżetu państwa, instytucje kultury szukając nowych sposobów pozyskania funduszy nie staną się w końcu nastawionymi na zysk podmiotami rynku? Czy są w stanie tak zarządzać posiadanymi zasobami, aby nadal spełniać funkcję instytucji non profit? Czy przetrwają w konkurencyjnej walce z prywatnymi przedsiębiorstwami, których oferty są często droższe, ale znacznie bardziej atrakcyjne dla publiczności? Praca stara się znaleźć odpowiedź przynajmniej na część tych pytań. Pierwszy rozdział jest próbą zestawienie podobieństw i różnic pomiędzy tą formą aktywności a działalnością gospodarczą w ogóle. Przedstawione zostają tu definicje obu tych pojęć według różnych źródeł. W drugim rozdziale zostaną zaprezentowane różne rodzaje źródeł finansowania wszelkiej aktywności gospodarczej. Przedstawione zostaną także sposoby wyboru źródła finansowania odpowiednie dla określonego rodzaju działalności. Sposób działania i finansowania jednostek publicznych sektora kultury ukazany zostaje na przykładzie Centrum Kultury w Krynicy Zdroju. Opis tej jednostki zawiera rozdział trzeci. Oprócz szczegółów pozyskiwania środków finansowych, sposobu zarządzania, oferowanych usług, przedstawione będą tu także mocne i słabe strony tego podmiotu oraz stojące przed nim szanse i zagrożenia. Rozdział czwarty to próba określenia możliwości stojących przed sektorem kultury w Polsce. Zawiera on charakterystykę potrzeb i ograniczeń w ich realizacji. Jest on przedstawieniem połączenia sposobu zarządzania instytucjami kultury oraz przedsiębiorstwami prywatnymi.