Poczucie jakości życia u młodzieży osamotnionej

Abstract

Realizowany projekt badawczy dotyczy powiązań pomiędzy poczuciem jakości życia a poczuciem osamotnienia u młodzieży. Współcześnie, samotność jest zjawiskiem powszechnym i odnosi się do osób w różnym wieku. Jest ona również coraz częściej obecna w okresie adolescencji. Dla psychologów istotną kwestią jest posiadanie wiedzy na temat sposobów minimalizowania poczucia osamotnienia, aby móc w odpowiedni sposób wspierać rozwój adolescentów i podnosić poziom ich jakości życia. Przedstawiony w pracy program badawczy został zrealizowany przy pomocy następujących metod psychologicznych: Skali do Badania Samotności (SBS) autorstwa Z. Dołęgi, Skal Psychologicznej Jakości Życia (SPJŻ) autorstwa Z. Uchnasta, Skróconej Wielowymiarowej Skali Satysfakcji Życiowej Uczniów (SWSSŻU) autorstwa S. Huebner’a oraz Arkusza personalnego własnej konstrukcji. W badaniach wzięło udział 145 adolescentów, w wieku od 16 do 18 lat. Do analizy statystycznej i psychologicznej uwzględniono 142 kompletne zestawy kwestionariuszy. Kobiety stanowiły 59,86%, a mężczyźni 40,14% ogółu badanych. Rezultaty badań pozwalają na wyciągnięcie następujących wniosków końcowych. Młodzież o wyższym poczuciu osamotnienia różni się w zakresie poczucia jakości życia od młodzieży o niższym poczuciu tej zmiennej. Młodzież osamotniona przejawia niższe ogólne poczucie satysfakcji życiowej, mniejszą witalność, cechuje ją mniejsze zadowolenie z życia, niższe poczucie własnej wartości oraz niższy poziom aktualnego sensu życia.

Accomplished research project concerns the relationship between the sense of quality of life and the sense of loneliness. Nowadays loneliness is a common phenomenon and refers to people at different ages. The loneliness is more and more frequently in adolescence. For psychologist it is an important issue to have sufficient knowledge level, about ways to minimize the sense of loneliness, to be able to support adolescents growth and raise their level of quality of life. Study included in the thesis was conducted with following psychological methods: the Loneliness Scale (SBS) developed by Z. Dołęga, Psychological Feeling of Well – Being Scale (SPJŻ) developed by Z. Uchnast, Shortened Multidimensional Student’s Life Satisfaction Scale (SWSSŻU) developed by S. Huebner, and personality questionnaire designed by the author. There were 145 adolescent respondents aged 16 to 18. For both static, and psychological analysis there were 142 full questionnaire sets considered. Female were 59,86% and Male were 40,14% of all respondents. Results of the study give possibility to determine following final conclusions. Youth characterized by a high level of loneliness differs in the terms of quality of life to youth with lower level of this variable. Lonely youth manifest lower global sense of life satisfaction, less vitality, they are also characterized by lower life satisfaction, lower self-esteem and lower level of the current meaning of life.