Antagonizm w układzie PiS – PO - analiza przyczyn i rozwoju konfliktu

Abstract

Praca obejmuje tematykę konfliktu zaistniałego między dwiema polskimi partiami postsolidarnościowymi – Platformą Obywatelską oraz Prawem i Sprawiedliwością. Celem pracy jest odnalezienie odpowiedzi na pytanie, co sprawiło, że partie powstałe w tym samym okresie i wywodzące się z tego samego obozu politycznego od wielu lat współistnieją w pogłębiającym się antagonizmie. W związku z założonym celem przeanalizowano historię obu partii, ich założenia programowe oraz wydarzenia związane z kolejnymi wyborami, okresami rządów i pozostawania w opozycji. Na podstawie analizowanej literatury, publikacji prasowych, dokumentów programowych jak i wieloletnich obserwacji autorki nasuwa się wniosek, że momentem zwrotnym w relacjach PO i PiS było urealnienie zdobycia władzy w Polsce. Antagonizm pogłębiał się wraz zaostrzaniem kampanii wyborczych oraz wzajemną krytyką rządów, które obie partie w różnych okresach tworzyły. Nie bez znaczenia są osobiste, bardzo negatywne relacje liderów analizowanych ugrupowań, jak również względy marketingowe sprawiające, że utrzymywanie antagonizmu stało się opłacalne z punktu widzenia podkreślania własnej tożsamości. Konflikt objął wszystkie sfery aktywności PO i PiS oraz spowodował bardzo wyraźny podział antagonistycznych elektoratów. W obecnej sytuacji, jak i przypuszczalnie w perspektywie najbliższych lat nie ma raczej szans na usunięcie konfliktu i poprawę relacji.

Master’s thesis involves conflict arisen between two Polish post-Solidarity political parties – Platforma Obywatelska and Prawo i Sprawiedliwość. Thesis’ purpose is to find the reason, why parties created at the same time and stemming from the same political family, have coexisted in deepening antagonism for many years. To answer this question, the history of both parties, political programs, as well as events surrounding consecutive elections, periods of ruling and staying in the opposition got analyzed. Based on the literature, press publications, policy declarations, as well as author’s observations, it can be concluded, that the turning point in the PO and PiS relations was the moment of the realignment of taking the political leadership in Poland. Antagonism was deepening as political campaign and mutual critics of the governments both parties formed in the different periods of time, were sharpening. The very facts of personal, highly negative relations between leaders of both political formations, as well as marketing aspects causing conflict to be profitable in terms of emphasizing their political identity, is not without significance. Conflict involves every field of PO and PiS activities, and caused very visible division between antagonistic electorates. Currently, and probably also in the next few years, there is no chance to compromise and rebuild their relations.