Wzajemne wykluczanie

Abstract

Autor artykułu szuka odpowiedzi na pytanie co jest powodem, że coraz częściej mamy do czynienia ze zjawiskiem wykluczenia zamiast inkluzji w obszarze działalności wyznaniowej w Polsce. Podkreśla, że w obszarze tej działalności zgodnie z Konstytucją państwo nie powinno w jakikolwiek sposób faworyzować określonej religii, światopoglądu czy filozofii. W związku z tym dla funkcjonariuszy państwowych pojęcie „pożądanych postaw religijnych” nie powinno mieć kluczowego znaczenia co jest treścią artykułu. Identyfikowanie się przedstawicieli władz państwowych z jedną religią czy wyznaniem jest wartościowaniem „pożądanych postaw religijnych” i prowadzi do marginalizowania pozostałych Kościołów czy Związków Wyznaniowych dopuszczając tym samym możliwość redukcji czy zwalczania postaw odmiennych od pożądanych. Artykuł 25 ust. 2 ustawy zasadniczej nakazuje władzom publicznym równe traktowanie wszystkich obywateli, bez względu na ich stosunek do religii czy przynależność bądź jej brak do jakiegokolwiek Kościoła czy Związku Wyznaniowego. Autor stawia też pytanie: Ile czasu potrzeba byśmy przestali błędnie utożsamiać wartości chrześcijańskie z wartościami ogólnoludzkimi i stali się wolni od uprzedzeń i kiedy procesy inkluzji doczekają się „relacji z prawdą”.