Przeglądaj wg Autor "Szewczuk, Katarzyna"
Teraz wyświetlane 1 - 2 z 2
Wyników na stronę
Opcje sortowania
Pozycja Krytycyzm jako model partycypacji politycznej intelektualistów(2011-12-05 22:14:21) Szewczuk, Katarzyna; Matyja, RafałGłówne pytanie badawcze, które zostało postawione w niniejszej pracy brzmiało: czym jest polityczne zaangażowanie intelektualisty we współczesnej Polsce? Przedmiotem szczególnej uwagi są dwaj wybrani intelektualiści oraz ich zaangażowanie w życie polityczne ujęte w kontekście krytycyzmu i jego wpływu na ich zaangażowanie oraz marginalizację/odejście z polityki. Teza badana w niniejszej pracy zakłada, że krytycyzm jest modelem wejścia intelektualistów do polityki, lecz kontynuowany w jej ramach staje się przyczyną marginalizacji lub przymusu wyjścia z polityki. Tłem dla badania jest specyfika polskich partii politycznych przy (również weryfikowanym w pracy) założeniu, że są to instytucje (pod kątem przywództwa) dalekie od demokratycznych. Specyficzne warunki funkcjonowania w partii politycznej ograniczają możliwość swobody wypowiedzi jej członków – w tym intelektualistów – nie pozostawiając marginesu na niezależność sądów. Próby utrzymania niezależności, które przybierają formę krytyki własnej partii i jej lidera kończą się brakiem wpływu na decyzje polityczne. Przeprowadzone badanie dowodzi, że krytycyzm jest jednym z modeli wejścia intelektualistów w życie polityczne. Analiza ich zaangażowania potwierdza dalszą część tezy – krytycyzm (szczególnie wobec własnego środowiska politycznego) staje się przyczyną marginalizacji intelektualisty-polityka; jak w przypadku Jarosława Gowina lub Pawła Śpiewaka: prowadzi do wyjścia z polityki.Pozycja Przełomowe wydarzenia 1989 roku z perspektywy "Trybuny Robotniczej", "Tygodnika Mazowsze" i "Gazety Wyborczej"(2010-11-22 23:03:19) Szewczuk, Katarzyna; Matyja, RafałIdeą systemu komunistycznego było stworzenie społeczeństwa o właściwym dla komunizmu profilu światopoglądowym, uodpornionym na wszelkie wątpliwości. Niezbędnym do tego narzędziem była prasa – sprawowanie nad nią kontroli przekładało się na kształtowanie opinii publicznej. Cenzura i autocenzura formułowały odpowiedzi na wszelkie pytania. Źródłem informacji stała się Polska Zjednoczona Partia Robotnicza, a językiem prasowym partyjna nowomowa. Praca składa się z trzech rozdziałów. Pierwszy z nich analizuje przebieg debaty nad Tezami X Plenum KC PZPR, proces kształtowania się idei rozmów okrągłostołowych i wyniki, jakie przyniosło porozumienie władz z „Solidarnością”. Rozdział drugi przedstawia przebieg kampanii wyborczej 1989 roku uzupełniony sposobem, w jaki badane gazety wspierały dane ugrupowania polityczne i starały się wpłynąć na wyniki wyborczej rywalizacji. Rozdział trzeci stanowi prezentację konsekwencji wyników czerwcowych wyborów i rosnący wpływ prasy opozycyjnej na ówczesne wydarzenia polityczne, czego przykładem był m.in. artykuł Adama Michnika "Wasz prezydent, nasz premier". Spójny i szeroki opis wybranych wydarzeń oparty jedynie na materiałach prasowych nie dawałby pełnego obrazu pierwszej połowy 1989 roku. Niezbędne okazało się korzystanie z dostępnych dokumentów PZPR i opracowań historycznych. Stanowią one podstawę tła historycznego dla badania zawartego w tej pracy.