Przeglądaj wg Autor "Uchnast, Zenon"
Teraz wyświetlane 1 - 20 z 29
Wyników na stronę
Opcje sortowania
Pozycja Agresja a radzenie sobie ze stresem u studentów(2013-06-23 17:28:27) Baran, Paulina; Uchnast, ZenonGłównym problemem badawczym niniejszej pracy jest określenie poziomu współzależności między agresją a sposobami radzenia sobie ze stresem. W związku z tym postawiłam pytanie badawcze: „Czy i na ile tendencja do zachowań agresywnych jest współzmienna ze sposobami radzenia sobie ze stresem?”. Odpowiedź została udzielona na podstawie wyników z przeprowadzonych badań empirycznych, których celem była weryfikacja następujących hipotez: (H1) Osoby o niższym poziomie agresji uzyskują wysoki poziom w proaktywnym radzeniu sobie ze stresem; (H2) Osoby z wysokim poziomem agresywności uzyskują wysoki poziom niedojrzałych sposobów radzenia sobie ze stresem; (H3) Osoby o wyższym poziomie agresji uzyskują wysokie wyniki w emocjonalnych i unikowych stylach radzenia sobie w sytuacjach stresowych. W badaniach wykorzystałam następujące narzędzia pomiaru psychologicznego: Kwestionariusz do badania agresji A. Bussa i M. Perry’ego, Wielowymiarowego Inwentarza do Pomiaru Radzenia Sobie ze Stresem (COPE) Ch. Carvera oraz Kwestionariusz Radzenia Sobie w Sytuacjach Stresowych (CISS) N.S. Endler, J.D.A. Parker. Grupę badanych osób stanowiło 150 studentów (80 kobiet, 70 mężczyzn) w wieku od 20-30 lat. Przyjęte hipotezy badawcze zweryfikowane zostały pozytywnie: osoby o niższym poziomie agresji uzyskały wysokie wyniki w proaktywnym radzeniu sobie ze stresem, a osoby o wysokim poziomie agresywności uzyskały zarówno wysoki poziom w skalach niedojrzałych sposobów radzenia sobie ze stresem, jak również wyższe wyniki w skalach stylu emocjonalnego i unikowego.Pozycja Empatia osobowa a poczucie jakości życia(2013-06-21 18:30:10) Legutko, Ilona; Uchnast, ZenonProblemem głównym podjętych przeze mnie badań było wyznaczenie współzależności pomiędzy empatią osobową a poczuciem jakości życia. W związku z tym postawiłam następujące pytania badawcze: „Czy ze wzrostem empatii osobowej wzrasta poziom jakości życia?” „Czy rodzaj empatii różnicuje poczucie jakości życia badanych?” „Na ile młodzież ujawnić może wskaźnik empatii osobowej w relacjach interpersonalnych?” W celach badawczych sformułowałam następujące hipotezy: (H1) Wraz ze wzrostem empatii osobowej wzrasta poczucie jakości życia; (H2) Wraz ze wzrostem empatii osobowej wzrastają intrapsychiczne wskaźniki integracji osobowości i pozytywnych relacji interpersonalnych; (H3) Wraz ze wzrostem empatii osobowej wzrasta poczucie sensu życia i samoaktualizacji siebie; (H4) Wyższe wskaźniki w poszczególnych skalach jakości życia osiągają osoby, u których występuje empatia spontaniczna. Badania empiryczne zostały przeprowadzone na grupie 140 adolescentów (99 kobiet i 41 mężczyzn) w wieku 17-18 lat. Powyższe hipotezy zostały poddane weryfikacji za pomocą następujących narzędzi pomiaru: Kwestionariusz Psychologiczny Empatii Osobowej (KP EmO), Z. Uchnasta oraz Wybrane Skale psychologicznej jakości życia (SPJŻ): Ryana, Stegera, Diennera, Jonesa i Crandalla oraz O’Briena i Epsteina. Ich tłumaczenia i opracowania dokonał Z. Uchnast. Uzyskane wyniki badań potwierdziły częściowo tylko drugą i czwartą hipotezę. Uzyskane rezultaty można tłumaczyć specyficznym okresem rozwojowym adolescentów. Potrzebują oni zatem więcej czasu na dookreślenie swojej dojrzałości w zróżnicowaniu postaw dotyczących empatycznej życzliwości, spontanicznej i warunkowej.Pozycja Human Predispositions and Personal Competences(Wyższa Szkoła Biznesu – National-Louis University, 2009) Uchnast, ZenonThe topic of personal psychology is presented from a perspective of achievements in humanistic psychology (M. Kinget), proprium psychology (G. Allport), personalistic psychology (J. DuBois), and also with reference to the assumptions of the Self-Determination Theory of E. Deci and R. Ryan. Nonetheless, a particular subject of interest are the assumptions of W. Stern’s personalistic approach crucial in psychology and its way of psychological interpretation of natural, human personal predispositions, which are the basis of development of personal competences to perform specifically human activities. With reference to W. Stern’s conception of the person as the subject of psychological analysis, I present a model of the dimensions of the structure of dispositions of the human person as a proactive subject. Next, I point to the possibility of formulating research hypotheses and their empirical verification in the scope of individual differences between empirically distinguished character types, which are described after Stern as determinants of personal life orientations in the dimension of cooperation – self-preservation.Pozycja Inteligencja emocjonalna a struktura osobowości wśród studentów(2012-09-09 11:05:15) Musiał, Martyna; Uchnast, ZenonInteligencja emocjonalna staje się przedmiotem coraz większego zainteresowania wśród badaczy. W związku z czym postanowiłam podjąć ten problem w mojej pracy magisterskiej. Współczesne kierunki analizy psychologicznego podejścia do problematyki inteligencji emocjonalnej oraz podejmowane empiryczne badania w tej dziedzinie prezentuję w rozdziale pierwszym, który stanowi teoretyczne podstawy zrealizowanego przeze mnie projektu badawczego. W części badawczej pracy poszukuję odpowiedzi na pytanie: czy i na ile wysoki poziom inteligencji emocjonalnej warunkuje nasilenie orientacji na aktualizację siebie poprzez synergiczne współdziałanie z innymi? Podstawę do udzielenia odpowiedzi na to pytanie stanowi poziom pozytywnej weryfikacji następujących trzech hipotez badawczych: (H1) Poziom inteligencji emocjonalnej jest współzmienny z pozytywnym biegunem orientacji osobowości w wymiarze współdziałanie – zabezpieczanie siebie; (H2) Osoby o wysokim wyniku inteligencji emocjonalnej uzyskują istotnie wyższe wskaźniki w skalach synergicznej aktualizacji siebie; (3) Osoby o niskim wyniku inteligencji emocjonalnej uzyskują istotnie wyższe wskaźniki w skalach rywalizacji i zabezpieczania się. W badaniu wzięło udział 120 studentów (M=60, K=60). W badaniach tych wykorzystano dwa kwestionariusze psychologiczne: N.S. Schutte i in. Kwestionariusz Inteligencji Emocjonalnej (INTE) oraz Z. Uchnasta Kwestionariusz Stylów Działania (KSD). Uzyskane wyniki z badań potwierdziły trafność przyjętych hipotez badawczych.Pozycja Inteligencja emocjonalna, a style działania(2013-07-31 12:27:25) Zwijacz, Karol; Uchnast, ZenonPraca dotyczy zagadnienia Inteligencji Emocjonalnej i jej związków ze stylami działania wyodrębnionymi przez Z. Uchnasta. W części teoretycznej wyjaśniono podstawowe pojęcia związane z emocjonalnością, przedstawiono psychologiczne koncepcje Inteligencji Emocjonalnej oraz osobowościowe korelaty stylów działania. W części empirycznej zawarto prezentację i analizę wyników badań, których celem było określenie współzależności między poziomem inteligencji emocjonalnej a stylami działania zorientowanymi na współdziałanie lub zabezpieczanie się. W badaniach, w których wykorzystano Kwestionariusz Inteligencji Emocjonalnej (INTE) oraz Kwestionariusza Stylów Działania (KSD) autorstwa Z. Uchnasta, uczestniczyło 124 uczniów jednej z nowosądeckich szkół średnich. Uzyskane wyniki z badań pozwoliły pozytywnie zweryfikować istnienie współzmienności pomiędzy poziomem inteligencji emocjonalnej a preferowanym stylem działania. Osoby o wysokiej inteligencji emocjonalnej osiągnęły wysokie wyniki w zakresie orientacji na współdziałanie, zwłaszcza w skalach Aktualizacji siebie i innych oraz w skali Rywalizacja-Zaradność. Natomiast osoby uzyskujące niski wynik inteligencji emocjonalnej, przyjmując orientację na zabezpieczanie siebie, uzyskały wyższe wyniki w skali Realizacja siebie oraz w skali Dostosowujący się-zachowawczy. Analiza materiału badawczego pozwoliła także stwierdzić, że badana młodzież wykazuje wyższy poziom umiejętności wykorzystania emocji, niż ich rozumienia.Pozycja Kompetencje społeczne a obraz siebie u młodzieży licealnej(2011-06-21 13:45:12) Olszyńska, Anna; Uchnast, ZenonPraca ma charakter badawczy i jest poświęcona tematyce kompetencji społecznych i obrazu siebie u młodzieży licealnej. Badania przeprowadzono na grupie 120 osób (74 kobiet i 46 mężczyzn) w wieku 16 do 19 lat. Celem badań psychologicznych była weryfikacja hipotez o istnieniu współzmienności między poziomem kompetencji społecznych a obrazem siebie. Do pomiaru obrazu siebie wykorzystano Skalę Obrazu Siebie (TSCS) W. H. Fittsa oraz Kwestionariusza Kompetencji Społecznych (KKS) Anny Matczak. Uzyskane wyniki potwierdziły trafność przyjętej hipotezy badawczej. Potwierdzone zostało również założenie, że osoby o wysokim poziomie kompetencji społecznych charakteryzuje pozytywna samoocena w wymiarach wewnętrznych Skali TSCS, oraz, że osoby uzyskujące niski poziom kompetencji społecznych charakteryzuje niska ogólna samoocena w wymiarach zewnętrznych Skali TSCS.Pozycja Kompetencje społeczne u młodzieży nieśmiałej(2011-06-21 22:36:13) Mastalerz, Anna; Uchnast, ZenonPrezentowane badania mają na celu określenie poziomu współzależności między nieśmiałością jako cechą osobowości a kompetencjami społecznymi. Praca ma charakter badawczy i zorientowana jest na weryfikację hipotezy, iż osoby nieśmiałe osiągają istotnie niższe wyniki w skalach: kompetencji społecznych, inteligencji społecznej i asertywności. Hipoteza ta została poddana empirycznej weryfikacji w badaniach młodzieży przy pomocy: Skali Nieśmiałości J. Cheeka i A. Bussa (RCBS), Skali Towarzyskości (T) N. Eisenberg, R. Fabes i B. Murphy, Kwestionariusza Kompetencji Społecznych A. Matczak (KKS), Kwestionariusza Inteligencji Społecznej D.H. Silvera, M. Martinussen, T. I. Dahl (TSIS) oraz Kwestionariusza Asertywności M. Lorr i W.More (KAS). Badania przeprowadzono na grupie 120 uczniów klas III gimnazjum, w tym 61 dziewcząt i 51 chłopców w wieku 15 lat. Na podstawie przeprowadzonych badań stwierdzono, że wysoki poziom nieśmiałości istotnie ogranicza u młodzieży rozwój kompetencji społecznych, natomiast młodzież gimnazjalna o niskim poziomie nieśmiałości osiąga wysoki poziom kompetencji społecznych.Pozycja Korelaty osobowościowe studentów uzależnionych od hazardu(2012-06-21 03:04:50) Dominiak, Dawid; Uchnast, ZenonNiniejsza praca poświęcona została poważnemu problemowi jakim jest uzależnienie od hazardu. Na potrzeby przeprowadzonego projektu badawczego postawione zostało pytanie badawcze: czy istnieje współzależność między stylem działania, a poziomem uzależnienia od hazardu, jak również następujące hipotezy badawcze: wysoki poziom uzależnienia od hazardu jest współzależny z wyznacznikiem orientacji na zabezpieczanie siebie oraz niski poziom uzależnienia od hazardu jest współzależny z wskaźnikiem orientacji na współdziałanie. W celu weryfikacji przyjętych hipotez przebadano 150 mężczyzn w wieku od 19 do 28 lat. W badaniach użyto następujących narzędzi psychologicznych: Kwestionariusz Stylów Działania (KSD), Skala Uczestnictwa w Grach Losowych (SUGL), Test 20 Pytań Anonimowych Hazardzistów (AH) oraz arkusz personalny. Otrzymane wyniki pozwoliły na wyodrębnienie grup skrajnych. Badani utworzyli grupę kontrolną oraz eksperymentalną. Na podstawie dalszej analizy i interpretacji uzyskanych wyników potwierdzono istnienie współzależności między stylem działania, a poziomem uzależnienia od hazardu, jak również potwierdzona została trafność przyjętych hipotez badawczych.Pozycja Motywacja do nauki a jakość życia u młodzieży licealnej(2013-06-21 20:01:44) Głowacka, Izabela; Uchnast, ZenonMotywacja oraz jakość życia są zjawiskami, które we współczesnym świecie stają się obiektem zainteresowań coraz większej liczby badaczy. Motywacja ma ważny wpływ na jakość życia, ponieważ opisuje zdolności i możliwości człowieka w zakresie zaspokajania własnych potrzeb. Celem mojej pracy jest znalezienie odpowiedzi na pytanie: Czy istnieje współzmienność między motywacją wewnętrzną a poczuciem pozytywnej jakości życia u młodzieży licealnej? Sformułowałam następujące hipotezy badawcze: (H1) Młodzież o wyższym poziomie motywacji wewnętrznej a niższym poziomie motywacji zewnętrznej uzyskuje wyższy poziom poczucia jakości życia; (H2) Motywacja zewnętrzna wpływa na wzrost warunkowego poczucia własnej wartości. Badania przeprowadzono na 120 osobowej grupie młodzieży szkół średnich. W badaniu wzięło udział 71 kobiet oraz 49 mężczyzn w wieku od 17 do 20 r.ż. Zastosowałam następujące metody: Kwestionariusza Motywacji do Nauki B. Neyrincka oraz Skale Psychologicznej Jakości Życia (SPJŻ) Z. Uchnasta. Uzyskane wyniki badań nie potwierdziły żadnej przedstawionej przeze mnie hipotezy, natomiast wskaźniki korelacji potwierdziły hipotezę drugą.Pozycja Motywacja do nauki a struktura osobowości u studentów(2011-06-20 23:36:28) Dudzik, Magdalena; Uchnast, ZenonPrzedmiotem niniejszej pracy dyplomowej jest zbadanie i wyjaśnienie współzależności między rodzajem motywacji do nauki, a strukturą cech osobowości. Celem rozstrzygnięcia pytania problemowego sformułowano trzy hipotezy. Hipoteza ogólna: Istnieje współzależność pomiędzy rodzajem motywacji do nauki a strukturą cech osobowości mierzonych w NEO-PI- R. Hipotezy szczegółowe: Istnieje współzależność pomiędzy motywacją wewnętrzną a wskaźnikami ekstrawersji, otwartości na doświadczenie i sumienności. Druga hipoteza szczegółowa: Istnieje współzależność pomiędzy motywacją zewnętrzną a wskaźnikami neurotyczności i ugodowości. W celu weryfikacji przyjętych hipotez przeprowadzono badania wśród studentów Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej w Nowym Sączu. Grupa badawcza składała się ze 124 osób. Do badania wykorzystano dwie metody diagnostyczne: Kwestionariusz Motywacji do Nauki (KMN) autorstwa B. Neyrinck (2006), oraz Kwestionariusz Osobowości NEO-PI-R, P.T. Costy i R. McCrae. Przyjęta hipoteza ogólna oraz pierwsza z hipotez szczegółowych zostały potwierdzone w przeprowadzonych i opracowanych badaniach. Wyniki badań wskazują na to, że istnieje pozytywna współzależność pomiędzy wewnętrzną motywacją do nauki a cechami struktury osobowości. Druga hipoteza szczegółowa nie została pozytywnie zweryfikowana. Osoby z grup o wysokim i niskim poziomie motywacji zewnętrznej nie różnią się między sobą statystycznie znacząco w skalach neurotyczności i ugodowości.Pozycja Neurotyczność a agresja u młodzieży gimnazjalnej(2011-06-21 00:46:09) Sosnowska, Katarzyna; Uchnast, ZenonCelem podjętych przeze mnie badań, była odpowiedź na pytanie: Czy osoby neurotyczne cechuje wyższy poziom tendencji do zachowań agresywnych? Dodatkowo chciałam sprawdzić, Jaki rodzaj agresji przejawiają neurotycy. W związku z tym, sformułowałam dwie hipotezy. Pierwsza: „Istnieje pozytywna współzależność między neurotycznością jako cechą temperamentalną a poziomem agresji”, druga: „Istnieje współzależność między strukturą cech osobowości a wskaźnikami rodzajów agresji w kwestionariuszu Buss – Durkee”. W celu odpowiedzi na powyższe pytania, przeprowadziłam badania wśród gimnazjalistów. Do badania, posłużyły mi dwie metody diagnostyczne: Inwentarz Osobowości NEO-PI-R Paula Costy i Roberta McCrae i Kwestionariusz Nastroje i Humory Arnolda Bussa i Ann Durkee. Badania były przeprowadzone na grupie 150 osób. Postawione przeze mnie hipotezy potwierdziły się, co znaczy, że neurotycy przejawiają wyższy poziom agresji w zachowaniu. Z badań wynika, że neurotyczność koreluje pozytywnie z agresją, dotyczy to przede wszystkim dwóch podskal Neurotyczności: skali Agresywna wrogość (N2) i Impulsywność (N5). Druga hipoteza również się potwierdziła, co oznacza, że cechy osobowości determinują rodzaj stosowanej agresji.Pozycja Poczucie bezpieczeństwa a relacje interpersonalne u małżonków(2013-06-25 13:45:17) Ndreca, Angelika; Uchnast, ZenonPoczucie bezpieczeństwa jest tematem niezwykle aktualnym. Jest to jedna z podstawowych potrzeb, ważna dla każdego człowieka w codziennym życiu. Niewątpliwie jest równie istotna w związkach małżeńskich, w których miłość może się rozwijać, w zależności od jej urzeczywistnienia. W związku z tym, głównym celem podjętych badań było znalezienie odpowiedzi na następujące pytania badawcze: „Czy istnieje współzależność między poczuciem bezpieczeństwa a jakością relacji interpersonalnych u małżonków?” oraz „Czy i na ile wysoki rozwój miłości osobowej jest współzmienny z wysokim poziomem jakości życia?”. Poddano weryfikacji następujące hipotezy: H1- Wysoki poziom poczucia bezpieczeństwa jest współ-zmienny z rozwojem miłości osobowej; H2- Niski poziom poczucia bezpieczeństwa współwystępuje z rozwojem miłości instrumentalnej; H3- Wysoki rozwój miłości osobowej współwystępuje z wysokim poziomem jakości życia. Hipotezy te zostaną poddane empirycznej weryfikacji przy użyciu danych liczbowych uzyskanych za pomocą: Kwestionariusza Poczucia Bezpieczeństwa (KPB-PO) Z. Uchnasta; Kwestionariusza Wzajemnej Troskliwości (KWT) E. L. Shostroma i Wybranych Skal Psychologicznej Jakości Życia. Badania zostały przeprowadzone na próbie 138 osób (69 mężczyzn i 69 kobiet), w wieku od 20 do 38 lat. Warunkiem uczestnictwa w badaniu było pozostawanie w związku małżeńskim, który nie przekracza 10 lat stażu. Wszystkie hipotezy potwierdziły się.Pozycja Poczucie bezpieczeństwa a style działania u młodzieży maturalnej(2013-06-21 00:51:14) Franasowicz, Magdalena; Uchnast, ZenonWspółcześnie coraz więcej badaczy porusza problemy psychologicznych uwarunkowań orientacji na współdziałanie bądź zabezpieczanie się. Maslow określał tę orientację jako orientację przez potrzeby braku i potrzeby rozwoju. W tym kontekście pojawia się pytanie: Czy poziom poczucia bezpieczeństwa wpływa na wybór stylu działania zorientowanego na współdziałanie, bądź zabezpieczanie się? W celach badawczych sformułowałam następujące hipotezy: (H1) Istnieje współzmienność pomiędzy poziomem poczucia bezpieczeństwa a stylami działania; (H2) Niski poziom poczucia bezpieczeństwa charakteryzuje osoby o stylu działania zorientowanym na zabezpieczanie się; (H3) Wysoki poziom poczucia bezpieczeństwa charakteryzuje osoby o stylu działania zorientowanym na współdziałanie. Badania przeprowadzone zostały na grupie 120 maturzystów (70 kobiet, 50 mężczyzn) w wieku 17-19 lat. W badaniach zastosowałam następujące metody: Kwestionariusz Poczucia Bezpieczeństwa i Prężności Osobowej (KPB-PO) Z. Uchnasta i Kwestionariusz Stylów Działania (KSD) Z. Uchnasta. W wyniku przeprowadzonych badań potwierdzone zostały dwie postawione przeze mnie hipotezy (H1 i H2).Pozycja Poczucie humoru, a obraz siebie u młodzieży licealnej(2013-09-04 22:33:36) Węgrzyn, Aleksandra; Uchnast, ZenonGłównym przedmiotem podjętych w niniejszej pracy badań jest dookreślenie poziomu i zakresu współzależności pomiędzy poczuciem humoru a obrazem siebie. W związku z tym zadaniem postawiłam następujące pytanie badawcze: „Czy i na ile istnieje współzależność pomiędzy dojrzałym poczuciem humoru a obrazem siebie u młodzieży licealnej?”. Odpowiedź na to pytanie została udzielona w wyniku empirycznej weryfikacji następujących hipotez badawczych: (H1) Istnieje związek pomiędzy poczuciem humoru a obrazem siebie; (H2) Osoby o dojrzałym poczuciu humoru posiadają pozytywny obraz siebie. Weryfikacja tych hipotez została przeprowadzona na podstawie danych empirycznych uzyskanych przy pomocy Kwestionariusza Stylów Humoru (HSQ) R. Martin’a oraz Tennessee Skali Obrazu Siebie (TSCS) W.H. Fitts’a. Grupę badawczą tworzyli uczniowie III klas licealnych (50 chłopców, 80 dziewcząt) w wieku 18-19 lat. Hipotezy zostały pozytywnie zweryfikowane: dojrzałe poczucie humoru jest współzależne z pozytywnym obrazem siebie zarówno w jego wewnętrznych, jak i zewnętrznych wymiarach, natomiast niedojrzałe poczucie humoru jest współzależne z negatywnym obrazem siebie.Pozycja Poczucie jakości życia a preferencje wartości u młodzieży(2012-06-20 22:51:32) Puchalska, Diana; Uchnast, ZenonCelem niniejszej pracy jest zbadanie współzależności między poczuciem jakości życia wśród młodzieży a ich preferencją wartości. W tym celu przyjęto następującą hipotezę: Wyższy poziom poczucia jakości życia koreluje z wyższym poziomem preferencji wartości Schelerowskich. Do weryfikacji hipotezy posłużono się następującymi narzędziami badawczymi: Kwestionariusz Poczucia Jakości Życia (KPJŻ) autorstwa M. Straś-Romanowskiej do oceny jakości życia w aspekcie wielowymiarowym, Skala Psychologicznej Jakości Życia E. Dienera do oceny pozytywnej i negatywnej jakości życia i pełnej jakości życia oraz Skala Wartości Schelerowskich (SWS) opracowana przez P. Brzozowskiego do określenia preferowanych wartości. W badaniu wzięło udział 120 osób, w skład grupy wchodzi 65 chłopców oraz 55 dziewcząt. Postawione hipotezy badawcze zostały empirycznie zweryfikowane. Badania własne przeprowadzone na grupie młodzieży ukazały istotne różnice w preferencji następujących wartości: moralne (p<0,0000), świętości religijne (p<0,0005), świętości (p<0,0008), witalne (p<0,0015), siły i sprawności fizycznej (p<0,0044), etyczne (p<0,0053), prawdy (p<0,0281) i świętości świeckie (p<0,0327).Pozycja Poczucie niepokoju a aktualizacja siebie u młodzieży(2011-07-19 12:40:48) Obiedzińska, Klaudia; Uchnast, ZenonCelem pracy jest określenie współzmienności pomiędzy niepokojem a aktualizacją siebie. Zrealizowany program badawczy został oparty na wynikach z badań własnych młodzieży z nowosądeckiego liceum w wieku 16 - 18 lat, w których wykorzystano Arkusz Samopoznania R. B. Cattella (The IPAT Anxiety Scale) oraz Kwestionariusz Stylów Aktualizacji Siebie Z. Uchnasta (KSAS). W pracy przyjęto hipotezę ogólną, iż poziom niepokoju jako cechy osobowości jest współzmienny pozytywnie z tendencją do zachowań obronnych i zabezpieczających. Natomiast przyjęte hipotezy szczegółowe dotyczyły istnienia współzależności pomiędzy stopniem nasilenia lęku a preferowanym stylem aktualizacji siebie oraz stopniem zaangażowania w realizację potrzeby aktualizacji siebie. Rezultaty z wyników badań potwierdziły przyjęte hipotezy. Osoby o wysokim poziomie niepokoju jako cechy osobowości wykazują tendencje do zachowań obronnych, zabezpieczających siebie oraz preferują styl nastawiony na zachowania manipulacyjne. Co więcej, wykazują znacznie niższy poziom zaangażowania w realizację własnych potencjalności, zaspokajanie potrzeb oraz niski poziom motywacji do osiągania wytyczonych sobie celów.Pozycja Poczucie sensu życia a obraz siebie u studentów(2012-06-27 09:57:15) Górowska, Monika; Uchnast, ZenonSens życia jest zagadnieniem niezwykle aktualnym, wywołuje ogromne zainteresowanie wśród badaczy i współczesnych myślicieli. Wydaje się nawet, że jest to temat, nie tyle rozważany na gruncie naukowym, co uniwersalny, bowiem odnosi się do życia każdego człowieka. Wszystkie istoty ludzkie, niezależnie od kręgu kulturowego, z którego pochodzą, wieku, statusu, wyznawanych wartości, czy innych zmiennych, podejmują próby odnalezienia owego sensu, określenia, czym jest ów sens. Powszechność, odnosi się również do zagadnienia obrazu siebie, każda osoba bowiem posiada swoje subiektywne Ja, obraz o sobie samym, wytworzony we własnym umyśle, wpływający na percepcję świata i mający znaczący wpływ na sposób jej zachowania. Jesteśmy tym, kim sądzimy, że jesteśmy, a to, kim jesteśmy ma znaczenie w odniesieniu do tego, w czym upatrujemy sens. Na bazie moich naukowych zainteresowań, powstała ta praca, której celem było znalezienie odpowiedzi na pytanie: Czy istnieje związek między poczuciem sensu życia a obrazem siebie? Zgodnie z główną ideą pracy poddaję weryfikacji dwie hipotezy: H1: Osoby o wysokim poczuciu sensu życia charakteryzują się pozytywnym obrazem siebie. H2: Osoby o niskim poczuciu sensu życia charakteryzują się negatywnym obrazem siebie. Badania zostały przeprowadzone na grupie 120 studentów, w wieku od 19 do 24 lat. W tym 66 kobiet i 54 mężczyzn. W badaniach zastosowałam trzy metody: Test Poczucia Sensu Życia (PIL) J.Crumbaugha i L.T.Maholicka, Kwestionariusz Poczucia Sensu Życia (MLQ), autorstwa M.F. Steger, P.Fraizer i Sh. Oishi oraz Skala Obrazu Siebie (TSCS) W.H. Fittsa. Obie przyjęte hipotezy badawcze zostały pozytywnie zweryfikowane.Pozycja Poczucie sensu życia a preferencja wartości u młodzieży(2011-06-21 00:53:02) Mróz, Magdalena; Uchnast, ZenonNiniejsza praca ma na celu ujęcie współzależności pomiędzy posiadanym poczuciem sensu życia u młodzieży a preferowanymi przez nich systemami wartości. W tym celu sformułowano następujące hipotezy: H1 – Młodzież przejawiająca wysoki poziom sensu życia preferuje odmienne wartości niż młodzież przejawiająca niskie poczucie sensu życia; H2 – Osoby o wysokim poczuciu sensu życia osiągają wyższe wyniki w odpowiedzi na pytanie: W jakim stopniu jest Twoim pragnieniem oraz Czuję się zobowiązany do realizacji danej wartości. Do weryfikacji postawionych przeze mnie hipotez zastosowano dwie metody badawcze: Test Celu życia (PLT) autorstwa J. Crumbaugha i L.T. Maholicka ujmujący ilościowo poczucie sensu życia oraz Kwestionariusz Poznania Charakteru (KPCh) A. Lendzion mający na celu ujęcie preferowanych wartości. W badaniu brało udział łącznie 120 uczniów w wieku od 16-19 lat (32 chłopców oraz 88 dziewcząt). Postawione przeze mnie hipotezy badawcze zostały empirycznie potwierdzone. Badania własne przeprowadzone na grupie młodzieży ukazały istotne różnicę w preferencji następujących wartości: Uczciwość (p<0,0000), Praktyczność (p<0,0003), Odpowiedzialność (p<0,0005), Być konsekwentnym (p<0,0008) w odpowiedzi na pytanie: Jest Twoim pragnieniem oraz tendencję w wyborze preferencji wartości: Doskonałość (p<0,1059), Praktyczność (p<0,1447) oraz Obowiązkowość (p<0,2289) w odpowiedzi na pytanie: Czuję się zobowiązany.Pozycja Poczucie sensu życia a struktura osobowości u młodzieży(2013-06-25 13:09:59) Gyba, Irena; Uchnast, ZenonCelem mojej pracy jest odpowiedź na pytanie, czy istnieje współzależność między poczuciem sensu życia a strukturą osobowości. Aby odpowiedzieć na to pytanie sformułowałam następujące hipotezy badawcze: H1 - Istnieje niższy poziom współzależności między poziomem poczucia sensu życia a cechami temperamentu; H2 - Istnieje wyższy poziom współzależności między poczuciem sensu życia a cechami charakteru. Weryfikacja hipotez została przeprowadzona przy pomocy następujących metod: (1) Kwestionariusz Temperamentu i Charakteru (TCI) Roberta Cloningera - adaptacja Elżbiety Hornowskiej, (2) Test Celu Życia - Purpose In Life Test (PLT) J.C. Crumbaugha i L.T. Maholicka, (3) Kwestionariusz poczucia sensu życia (MLQ) M.F. Stegera, P. Frazier, Sh. Oishi i M. Kalera Badanie zostało przeprowadzone wśród uczniów klas drugich Liceum Ogólnokształcącego i Technikum Zawodowego. W badaniu wzięło udział 160 osób, w tym 85 kobiet i 75 mężczyzn, w wieku 17 lat. W wyniku przeprowadzonych analiz statystycznych stwierdzono pozytywną weryfikację przyjętych hipotez badawczych.Pozycja Samoaktualizacja a asertywność u studentów(2011-06-22 12:51:11) Wolińska, Monika; Uchnast, ZenonCelem tej pracy jest weryfikacja empiryczna przyjętej głównej hipotezy badawczej o współzmienności asertywności, jako cechy osobowości oraz stylów aktualizacji siebie w wymiarze współdziałanie – zabezpieczanie siebie. Mając na uwadze możliwość pomiaru różnych stylów aktualizacji siebie przyjęto następujące hipotezy badawcze: H1: Osoby o wyższym poziomie asertywności uzyskują wyższe wyniki w skalach Personalnej Aktualizacji Siebie (PAS). H2: Osoby o niskim poziomie asertywności uzyskują wyższe wyniki w skalach Apersonalnej Aktualizacji Siebie (AAS). H3: Wysoki wynik w skali Synergicznej Aktualizacji Siebie (SAS) różnicuje istotnie poziom asertywności. Do badania poziomu asertywności wykorzystano Kwestionariusz Asertywności (KAS) autorstwa M. Lorr i W. More. Drugą metodą jest Kwestionariusz Stylów Aktualizacji Siebie (KSAS) Z. Uchnasta, który służy do wyodrębnienia stylów aktualizacji siebie. Badaniami objęto grupę 150 studentów Wyższych Uczelni Sądeckich, w wieku od 22 do 28 lat. Badania przeprowadzono w okresie od grudnia 2010 roku do marca 2011 roku. Uzyskane wyniki wykazały istnienie różnic w poziomie asertywności, w zależności od stylu aktualizacji siebie. Przyjęte hipotezy badawcze zweryfikowano pozytywnie.