Misja policyjna Unii Europejskiej w Bośni i Hercegowinie

dc.contributor.advisorStrzałka, Krzysztof
dc.contributor.authorStachurska Żanna
dc.date.accessioned2014-02-17T12:04:23Z
dc.date.available2014-02-17T12:04:23Z
dc.date.issued2007
dc.description.abstractW ciągu ostatniej dekady byliśmy świadkami gwałtownych zmian na mapie geopolitycznej Półwyspu Bałkańskiego. Tereny te już dawno zaczęto nazywać punktem zapalnym Europy lub też Kotłem Bałkańskim. Terminologia ta jest w pełni uzasadniona, gdyż miejsce to znajdujące się tuż obok granic Unii Europejskiej jest pogrążone w totalnym chaosie, zarówno politycznym, gospodarczym jak i społecznym. Najnowsza historia Bałkanów rozpoczyna się w 1991 roku, kiedy to rozpada się Socjalistyczna Federacyjna Republika Jugosławii i niepodległość ogłaszają kolejno Słowenia i Chorwacja. Sytuacja jednak robi się niebezpieczna i nieprzewidywalna, gdy niepodległość proklamuje w 1992 roku Bośnia i Hercegowina, zamieszkała przez wiele grup etnicznych w tym trzy największe – Serbów, Chorwatów i bośniackich muzułmanów. Jesteśmy, więc w miejscu gdzie na małej powierzchni geograficznej spotykają się dwie religie: islam i chrześcijanizm. Jest to mieszanka wręcz wybuchowa, która staje się powodem gwałtownej migracji ludności i krwawych porównywanych do tych z Ruandy„czystek etnicznych”, na których czele stanął prezydent byłej Jugosławii – Slobodan Miloszević. Po serii wstrząsających obrazów z serbskich obozów w Bośni i coraz widoczniejszych aktach łamania praw człowieka, NATO a zwłaszcza USA widząc bezsilność krajów europejskich decyduje się na serię nalotów w kwietniu 1993 roku i tak zaczyna się zaangażowanie zewnętrznych państw w konflikt bałkański. Równolegle do trwających walk, na terenach objętych konfliktem zaczynają stacjonować tysiące żołnierzy, którzy pierwotnie stanowią siły ochronne Organizacji Narodów Zjednoczonych – UNPROFOR, a później przekształcają się w wojski misji pokojowej w Bośni i Hercegowinie. W szczytowym momencie w Bośni przebywa 60000 żołnierzy kontyngentu sił ONZ, który w swojej ostatecznej formie z Sił Międzynarodowych przeistacza się w Siły Stabilizacyjne IFOR, a później SFOR. 2 grudnia 2004 roku po prawie dziewięciu latach misja pokojowa SFOR w Bośni i Hercegowinie dobiegła końca. Kolejna faza odbudowy i podtrzymania misji zapoczątkowanej prze żołnierzy natowskich na tej części Bałkanów przypadła Misji Policyjnej Unii Europejskiej. Przy wsparciu NATO, Unia Europejska rozpoczęła wcielanie w życie porozumień układu z Dayton, które w przyszłości mają na celu integrację europejską tej części Europy. Operacja Misji Policyjne Unii Europejskiej nosząca nazwę ALTHEA jest spadkobierczynią misji natowskiej. W mojej pracy chciałabym nie tylko przybliżyć długą drogę Unii Europejskiej, jaką pokonała przygotowując pierwszą samodzielną operację pokojową, ale również scharakteryzować założenia, cele i plany działania nowej kontynuatorki bałkańskiej operacji pokojowej. Tezą główną będącą równocześnie zadaniem badawczym niniejszej pracy magisterskiej jest udowodnienie, że Misja Policyjna Unii Europejskiej ma szanse na powodzenie na terenach Bośni i Hercegowiny.pl
dc.identifier.urihttp://hdl.handle.net/11199/5880
dc.language.isoplpl
dc.rightslicencja niewyłącznapl
dc.subjectkonflikt bałkańskipl
dc.subjectdziałania NATO w Bośnipl
dc.subjectMisja wojskowa NATO – ONZ w Bośni i Hercegowiniepl
dc.subjectzaangażowanie Unii Europejskiej w Bośni i Hercegowiniepl
dc.subjectMisja Policyjna UE w Bośni i Hercegowiniepl
dc.subjectoperacja militarna Policji Unii Europejskiej ALTHEApl
dc.subjectudział Polskich Sił Zbrojnych w Misjach Pokojowych na Bałkanachpl
dc.subject.ddcmisja policjipl
dc.titleMisja policyjna Unii Europejskiej w Bośni i Hercegowiniepl
dc.typemasterThesispl

Pliki