Bioetyka jest dzieckiem swoich czasów, stanowi tę dziedzinę wiedzy, która jest swego rodzaju reakcją na postęp techniczny w medycynie oraz przedłużenia okresu życia jednostki w populacji. W związku z tym otwiera się coraz głębsza przepaść miedzy tym, co możemy zrobić, a tym, co zrobić powinniśmy w zakresie opieki zdrowotnej, szczególnie paliatywnej. Potrzebujemy zatem zasad moralnych mogących pełnić role drogowskazów dla współczesnej medycyny. Byłyby one punktem odniesienia do rozważań moralnych na temat: problemów związanych ze śmiercią i umieraniem, z eksperymentami na ludziach, z prokreacją i przerywaniem ciąży. Celem tej pracy jest przedstawienie natury trudności wypływających z bioetyki które wiążą się przede wszystkim z przekraczaniem różnego rodzaju granic, zarówno tych wytyczonych przez konwencje, opisujące role jak też i zadania lekarza, które są stawiane w sytuacjach trudnych lub nawet dramatycznych. To nie tylko pacjent jest w emocjonalnej trudnej sytuacji, lekarz i pozostały personel również.